ad Romanos

Paulus, servus Jesu Christi, vocatus Apostolus, segregatus in Evangelium Dei,

Propter quod inexcusabilis es, o homo omnis qui judicas. In quo enim judicas alterum, teipsum condemnas : eadem enim agis quæ judicas.

Quid ergo amplius Judæo est ? aut quæ utilitas circumcisionis ?

Quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem ?

Justificati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Jesum Christum :

Quid ergo dicemus ? permanebimus in peccato ut gratia abundet ?

An ignoratis, fratres (scientibus enim legem loquor), quia lex in homine dominatur quanto tempore vivit ?

Nihil ergo nunc damnationis est iis qui sunt in Christo Jesu : qui non secundum carnem ambulant.

Veritatem dico in Christo, non mentior : testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto :

Fratres, voluntas quidem cordis mei, et obsecratio ad Deum, fit pro illis in salutem.

Dico ergo : Numquid Deus repulit populum suum ? Absit. Nam et ego Israëlita sum ex semine Abraham, de tribu Benjamin :

Obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei, ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequium vestrum.

Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit : non est enim potestas nisi a Deo : quæ autem sunt, a Deo ordinatæ sunt.

Infirmum autem in fide assumite, non in disceptationibus cogitationum.

Debemus autem nos firmiores imbecillitates infirmorum sustinere, et non nobis placere.

Commendo autem vobis Phœben sororem nostram, quæ est in ministerio ecclesiæ, quæ est in Cenchris :