Ecclesiasticus, 8
[1] Non litiges cum homine potente, ne forte incidas in manus illius.
[2] Non contendas cum viro locuplete, ne forte contra te constituat litem tibi : •
[3] multos enim perdidit aurum et argentum, et usque ad cor regum extendit et convertit. •
[4] Non litiges cum homine linguato, et non strues in ignem illius ligna. •
[5] Non communices homini indocto, ne male de progenie tua loquatur. •
[6] Ne despicias hominem avertentem se a peccato, neque improperes ei : memento quoniam omnes in correptione sumus. •
[7] Ne spernas hominem in sua senectute, etenim ex nobis senescunt. •
[8] Noli de mortuo inimico tuo gaudere : sciens quoniam omnes morimur, et in gaudium nolumus venire.
[9] Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium, et in proverbiis eorum conversare : •
[10] ab ipsis enim disces sapientiam et doctrinam intellectus, et servire magnatis sine querela.
[11] Non te prætereat narratio seniorum, ipsi enim didicerunt a patribus suis :
[12] quoniam ab ipsis disces intellectum, et in tempore necessitatis dare responsum.
[13] Non incendas carbones peccatorum arguens eos, et ne incendaris flamma ignis peccatorum illorum. •
[14] Ne contra faciem stes contumeliosi, ne sedeat quasi insidiator ori tuo. •
[15] Noli fœnerari homini fortiori te : quod si fœneraveris, quasi perditum habe. •
[16] Non spondeas super virtutem tuam : quod si spoponderis, quasi restituens cogita. •
[17] Non judices contra judicem, quoniam secundum quod justum est judicat. •
[18] Cum audace non eas in via, ne forte gravet mala sua in te : ipse enim secundum voluntatem suam vadit, et simul cum stultitia illius peries. •
[19] Cum iracundo non facias rixam, et cum audace non eas in desertum : quoniam quasi nihil est ante illum sanguis, et ubi non est adjutorium, elidet te. •
[20] Cum fatuis consilium non habeas : non enim poterunt diligere nisi quæ eis placent. •
[21] Coram extraneo ne facias consilium : nescis enim quid pariet.
[22] Non omni homini cor tuum manifestes, ne forte inferat tibi gratiam falsam, et convicietur tibi. •