Ecclesiasticus, 4
[1] Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes, et oculos tuos ne transvertas a paupere. •
[2] Animam esurientem ne despexeris, et non exasperes pauperem in inopia sua.
[3] Cor inopis ne afflixeris, et non protrahas datum angustianti.
[4] Rogationem contribulati ne abjicias, et non avertas faciem tuam ab egeno.
[5] Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram : et non relinquas quærentibus tibi retro maledicere. •
[6] Maledicentis enim tibi in amaritudine animæ, exaudietur deprecatio illius : exaudiet autem eum qui fecit illum. •
[7] Congregationi pauperum affabilem te facito : et presbytero humilia animam tuam, et magnato humilia caput tuum. •
[8] Declina pauperi sine tristitia aurem tuam, et redde debitum tuum, et responde illi pacifica in mansuetudine. •
[9] Libera eum qui injuriam patitur de manu superbi, et non acide feras in anima tua.
[10] In judicando esto pupillis misericors ut pater, et pro viro matri illorum :
[11] et eris tu velut filius Altissimi obediens, et miserebitur tui magis quam mater.
[12] Sapientia filiis suis vitam inspirat : et suscipit inquirentes se, et præibit in via justitiæ.
[13] Et qui illam diligit, diligit vitam, et qui vigilaverint ad illam complectentur placorem ejus.
[14] Qui tenuerint illam, vitam hæreditabunt : et quo introibit benedicet Deus.
[15] Qui serviunt ei obsequentes erunt sancto : et eos qui diligunt illam, diligit Deus. •
[16] Qui audit illam judicabit gentes : et qui intuetur illam permanebit confidens. •
[17] Si crediderit ei, hæreditabit illam, et erunt in confirmatione creaturæ illius :
[18] quoniam in tentatione ambulat cum eo, et in primis eligit eum. •
[19] Timorem, et metum, et probationem inducet super illum : et cruciabit illum in tribulatione doctrinæ suæ, donec tentet eum in cogitationibus suis, et credat animæ illius.
[20] Et firmabit illum, et iter adducet directum ad illum, et lætificabit illum : •
[21] et denudabit absconsa sua illi, et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum justitiæ. •
[22] Si autem oberraverit, derelinquet eum, et tradet eum in manus inimici sui. •
[23] Fili, conserva tempus, et devita a malo. •
[24] Pro anima tua ne confundaris dicere verum : •
[25] est enim confusio adducens peccatum, et est confusio adducens gloriam et gratiam. •
[26] Ne accipias faciem adversus faciem tuam, nec adversus animam tuam mendacium. •
[27] Ne reverearis proximum tuum in casu suo, •
[28] nec retineas verbum in tempore salutis. Non abscondas sapientiam tuam in decore suo : •
[29] in lingua enim sapientia dignoscitur : et sensus, et scientia, et doctrina in verbo sensati, et firmamentum in operibus justitiæ. •
[30] Non contradicas verbo veritatis ullo modo, et de mendacio ineruditionis tuæ confundere. •
[31] Non confundaris confiteri peccata tua, et ne subjicias te omni homini pro peccato.
[32] Noli resistere contra faciem potentis, nec coneris contra ictum fluvii. •
[33] Pro justitia agonizare pro anima tua, et usque ad mortem certa pro justitia : et Deus expugnabit pro te inimicos tuos. •
[34] Noli citatus esse in lingua tua, et inutilis, et remissus in operibus tuis. •
[35] Noli esse sicut leo in domo tua, evertens domesticos tuos, et opprimens subjectos tibi.
[36] Non sit porrecta manus tua ad accipiendum, et ad dandum collecta. •