Ecclesiasticus, 12

[1] Si benefeceris, scito cui feceris, et erit gratia in bonis tuis multa. •

[2] Benefac justo, et invenies retributionem magnam : et si non ab ipso, certe a Domino. •

[3] Non est enim ei bene qui assiduus est in malis, et eleemosynas non danti : quoniam et Altissimus odio habet peccatores, et misertus est pœnitentibus. •

[4] Da misericordi, et ne suscipias peccatorem : et impiis et peccatoribus reddet vindictam, custodiens eos in diem vindictæ. •

[5] Da bono, et non receperis peccatorem.

[6] Benefac humili, et non dederis impio : prohibe panes illi dari, ne in ipsis potentior te sit : •

[7] nam duplicia mala invenies in omnibus bonis quæcumque feceris illi, quoniam et Altissimus odio habet peccatores, et impiis reddet vindictam.

[8] Non agnoscetur in bonis amicus, et non abscondetur in malis inimicus. •

[9] In bonis viri, inimici illius in tristitia : et in malitia illius, amicus agnitus est.

[10] Non credas inimico tuo in æternum : sicut enim æramentum æruginat nequitia illius : •

[11] et si humiliatus vadat curvus, adjice animum tuum, et custodi te ab illo. •

[12] Non statuas illum penes te, nec sedeat ad dexteram tuam, ne forte conversus in locum tuum, inquirat cathedram tuam, et in novissimo agnosces verba mea, et in sermonibus meis stimuleris.

[13] Quis miserebitur incantatori a serpente percusso, et omnibus qui appropiant bestiis ? et sic qui comitatur cum viro iniquo, et obvolutus est in peccatis ejus. •

[14] Una hora tecum permanebit : si autem declinaveris, non supportabit. •

[15] In labiis suis indulcat inimicus, et in corde suo insidiatur ut subvertat te in foveam. •

[16] In oculis suis lacrimatur inimicus, et si invenerit tempus, non satiabitur sanguine. •

[17] Et si incurrerint tibi mala, invenies eum illic priorem.

[18] In oculis suis lacrimatur inimicus, et quasi adjuvans suffodiet plantas tuas. •

[19] Caput suum movebit, et plaudet manu, et multa susurrans commutabit vultum suum.