Ecclesiasticus, 11
[1] Sapientia humiliati exaltabit caput illius, et in medio magnatorum consedere illum faciet. •
[2] Non laudes virum in specie sua, neque spernas hominem in visu suo. •
[3] Brevis in volatilibus est apis, et initium dulcoris habet fructus illius. •
[4] In vestitu ne glorieris umquam, nec in die honoris tui extollaris : quoniam mirabilia opera Altissimi solius, et gloriosa, et absconsa, et invisa opera illius. •
[5] Multi tyranni sederunt in throno : et insuspicabilis portavit diadema. •
[6] Multi potentes oppressi sunt valide, et gloriosi traditi sunt in manus alterorum. •
[7] Priusquam interroges, ne vituperes quemquam : et cum interrogaveris, corripe juste. •
[8] Priusquam audias, ne respondeas verbum : et in medio sermonum ne adjicias loqui. •
[9] De ea re quæ te non molestat, ne certeris : et in judicio peccantium ne consistas.
[10] Fili, ne in multis sint actus tui : et si dives fueris, non eris immunis a delicto. Si enim secutus fueris, non apprehendes : et non effugies, si præcucurreris. •
[11] Est homo laborans et festinans, et dolens : impius, et tanto magis non abundabit. •
[12] Est homo marcidus egens recuperatione, plus deficiens virtute, et abundans paupertate : •
[13] et oculus Dei respexit illum in bono, et erexit eum ab humilitate ipsius, et exaltavit caput ejus : et mirati sunt in illo multi, et honoraverunt Deum. •
[14] Bona et mala, vita et mors, paupertas et honestas, a Deo sunt : •
[15] sapientia, et disciplina, et scientia legis, apud Deum : dilectio, et viæ bonorum, apud ipsum. •
[16] Error et tenebræ peccatoribus concreata sunt : qui autem exsultant in malis consenescunt in malo. •
[17] Datio Dei permanet justis, et profectus illius successus habebit in æternum. •
[18] Est qui locupletatur parce agendo, et hæc est pars mercedis illius.
[19] In eo quod dicit : Inveni requiem mihi, et nunc manducabo de bonis meis solus : •
[20] et nescit quod tempus præteriet, et mors appropinquet, et relinquat omnia aliis, et morietur.
[21] Sta in testamento tuo, et in illo colloquere, et in opere mandatorum tuorum veterasce. •
[22] Ne manseris in operibus peccatorum : confide autem in Deo, et mane in loco tuo. •
[23] Facile est enim in oculis Dei subito honestare pauperem. •
[24] Benedictio Dei in mercedem justi festinat, et in hora veloci processus illius fructificat. •
[25] Ne dicas : Quid est mihi opus ? et quæ erunt mihi ex hoc bona ? •
[26] Ne dicas : Sufficiens mihi sum : et quid ex hoc pessimabor ? •
[27] In die bonorum ne immemor sis malorum, et in die malorum ne immemor sis bonorum : •
[28] quoniam facile est coram Deo in die obitus retribuere unicuique secundum vias suas. •
[29] Malitia horæ oblivionem facit luxuriæ magnæ, et in fine hominis denudatio operum illius. •
[30] Ante mortem ne laudes hominem quemquam : quoniam in filiis suis agnoscitur vir. •
[31] Non omnem hominem inducas in domum tuam : multæ enim sunt insidiæ dolosi.
[32] Sicut enim eructant præcordia fœtentium, et sicut perdix inducitur in caveam, et ut caprea in laqueum : sic et cor superborum, et sicut prospector videns casum proximi sui. •
[33] Bona enim in mala convertens insidiatur, et in electis imponet maculam. •
[34] A scintilla una augetur ignis, et ab uno doloso augetur sanguis : homo vero peccator sanguini insidiatur. •
[35] Attende tibi a pestifero, fabricat enim mala, ne inducat super te subsannationem in perpetuum. •
[36] Admitte ad te alienigenam : et subvertet te in turbine, et abalienabit te a tuis propriis. •