Iacobi, 5

[1] Agite nunc divites, plorate ululantes in miseriis vestris, quæ advenient vobis. •

[2] Divitiæ vestræ putrefactæ sunt, et vestimenta vestra a tineis comesta sunt.

[3] Aurum et argentum vestrum æruginavit : et ærugo eorum in testimonium vobis erit, et manducabit carnes vestras sicut ignis. Thesaurizastis vobis iram in novissimis diebus. •

[4] Ecce merces operariorum, qui messuerunt regiones vestras, quæ fraudata est a vobis, clamat : et clamor eorum in aures Domini sabbaoth introivit. •

[5] Epulati estis super terram, et in luxuriis enutristis corda vestra in die occisionis. •

[6] Addixistis, et occidistis justum, et non resistit vobis. •

[7] Patientes igitur estote, fratres, usque ad adventum Domini. Ecce agricola exspectat pretiosum fructum terræ, patienter ferens donec accipiat temporaneum et serotinum. •

[8] Patientes igitur estote et vos, et confirmate corda vestra : quoniam adventus Domini appropinquavit.

[9] Nolite ingemiscere, fratres, in alterutrum, ut non judicemini. Ecce judex ante januam assistit.

[10] Exemplum accipite, fratres, exitus mali, laboris, et patientiæ, prophetas qui locuti sunt in nomine Domini.

[11] Ecce beatificamus eos qui sustinuerunt. Sufferentiam Job audistis, et finem Domini vidistis, quoniam misericors Dominus est, et miserator. •

[12] Ante omnia autem, fratres mei, nolite jurare, neque per cælum, neque per terram, neque aliud quodcumque juramentum. Sit autem sermo vester : Est, est : Non, non : ut non sub judicio decidatis. •

[13] Tristatur aliquis vestrum ? oret. Æquo animo est ? psallat.

[14] Infirmatur quis in vobis ? inducat presbyteros ecclesiæ, et orent super eum, ungentes eum oleo in nomine Domini : •

[15] et oratio fidei salvabit infirmum, et alleviabit eum Dominus : et si in peccatis sit, remittentur ei. •

[16] Confitemini ergo alterutrum peccata vestra, et orate pro invicem ut salvemini : multum enim valet deprecatio justi assidua. •

[17] Elias homo erat similis nobis passibilis : et oratione oravit ut non pluret super terram, et non pluit annos tres, et menses sex. •

[18] Et rursum oravit : et cælum dedit pluviam, et terra dedit fructum suum.

[19] Fratres mei, si quis ex vobis erraverit a veritate, et converterit quis eum :

[20] scire debet quoniam qui converti fecerit peccatorem ab errore viæ suæ, salvabit animam ejus a morte, et operiet multitudinem peccatorum. •