Sapientiæ, 10
[1] Hæc illum qui primus formatus est a Deo patre orbis terrarum, cum solus esset creatus, custodivit, •
[2] et eduxit illum a delicto suo, et dedit illi virtutem continendi omnia. •
[3] Ab hac ut recessit injustus, in ira sua, per iram homicidii fraterni deperiit. •
[4] Propter quem cum aqua deleret terram, sanavit iterum sapientia, per contemptibile lignum justum gubernans. •
[5] Hæc et in consensu nequitiæ cum se nationes contulissent, scivit justum, et conservavit sine querela Deo, et in filii misericordia fortem custodivit. •
[6] Hæc justum a pereuntibus impiis liberavit fugientem, descendente igne in Pentapolim, •
[7] quibus in testimonium nequitiæ fumigabunda constat deserta terra, et incerto tempore fructus habentes arbores, et incredibilis animæ memoria stans figmentum salis. •
[8] Sapientiam enim prætereuntes, non tantum in hoc lapsi sunt ut ignorarent bona, sed et insipientiæ suæ reliquerunt hominibus memoriam, ut in his quæ peccaverunt nec latere potuissent.
[9] Sapientia autem hos qui se observant a doloribus liberavit.
[10] Hæc profugum iræ fratris justum deduxit per vias rectas ; et ostendit illi regnum Dei, et dedit illi scientiam sanctorum, honestavit illum in laboribus, et complevit labores illius. •
[11] In fraude circumvenientium illum affuit illi, et honestum fecit illum. •
[12] Custodivit illum ab inimicis, et a seductoribus tutavit illum, et certamen forte dedit illi ut vinceret, et sciret quoniam omnium potentior est sapientia. •
[13] Hæc venditum justum non dereliquit, sed a peccatoribus liberavit eum ; descenditque cum illo in foveam, •
[14] et in vinculis non dereliquit illum, donec afferret illi sceptrum regni, et potentiam adversus eos qui eum deprimebant ; et mendaces ostendit qui maculaverunt illum, et dedit illi claritatem æternam. •
[15] Hæc populum justum et semen sine querela liberavit a nationibus quæ illum deprimebant. •
[16] Intravit in animam servi Dei, et stetit contra reges horrendos in portentis et signis. •
[17] Et reddidit justis mercedem laborum suorum, et deduxit illos in via mirabili, et fuit illis in velamento diei, et in luce stellarum per noctem ; •
[18] transtulit illos per mare Rubrum, et transvexit illos per aquam nimiam. •
[19] Inimicos autem illorum demersit in mare, et ab altitudine inferorum eduxit illos. Ideo justi tulerunt spolia impiorum ; •
[20] et decantaverunt, Domine, nomen sanctum tuum, et victricem manum tuam laudaverunt pariter : •
[21] quoniam sapientia aperuit os mutorum, et linguas infantium fecit disertas. •