Proverbia, 8
[1] Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam ? •
[2] In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
[3] juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens : •
[4] O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
[5] Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite. •
[6] Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
[7] Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
[8] Justi sunt omnes sermones mei : non est in eis pravum quid, neque perversum ;
[9] recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
[10] Accipite disciplinam meam, et non pecuniam ; doctrinam magis quam aurum eligite : •
[11] melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.
[12] Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus. •
[13] Timor Domini odit malum, arrogantiam et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
[14] Meum est consilium et æquitas ; mea est prudentia, mea est fortitudo.
[15] Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt ; •
[16] per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
[17] Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
[18] Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia. •
[19] Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina me argento electo. •
[20] In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii, •
[21] ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam. •
[22] Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio. •
[23] Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret. •
[24] Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram, necdum fontes aquarum eruperant ; •
[25] necdum montes gravi mole constiterant : ante colles ego parturiebar.
[26] Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ. •
[27] Quando præparabat cælos, aderam ; quando certa lege et gyro vallabat abyssos ; •
[28] quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum ; •
[29] quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos : quando appendebat fundamenta terræ ; •
[30] cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore, •
[31] ludens in orbe terrarum ; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum. •
[32] Nunc ergo, filii, audite me : beati qui custodiunt vias meas.
[33] Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam. •
[34] Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei. •
[35] Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino. •
[36] Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ; omnes qui me oderunt diligunt mortem. •