Proverbia, 5

[1] Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam : •

[2] ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris ; •

[3] favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus : •

[4] novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps. •

[5] Pedes ejus descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant.

[6] Per semitam vitæ non ambulant ; vagi sunt gressus ejus et investigabiles. •

[7] Nunc ergo, fili mi, audi, et ne recedas a verbis oris mei.

[8] Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus. •

[9] Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli : •

[10] ne forte implentur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena, •

[11] et gemas in novissimis, quando consumseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas : •

[12] Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,

[13] nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam ?

[14] pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ. •

[15] Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui ; •

[16] deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide. •

[17] Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui. •

[18] Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ. •

[19] Cerva carissima, et gratissimus hinnulus : ubera ejus inebrient te in omni tempore, in amore ejus delectare jugiter. •

[20] Quare seduceris, fili mi, ab aliena, et foveris in sinu alterius ?

[21] Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus ejus considerat. •

[22] Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur. •

[23] Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur. •