Proverbia, 25
[1] Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda. •
[2] Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem. •
[3] Cælum sursum, et terra deorsum, et cor regum inscrutabile. •
[4] Aufer rubiginem de argento, et egredietur vas purissimum.
[5] Aufer impietatem de vultu regis, et firmabitur justitia thronus ejus. •
[6] Ne gloriosus appareas coram rege, et in loco magnorum ne steteris. •
[7] Melius est enim ut dicatur tibi : Ascende huc, quam ut humilieris coram principe.
[8] Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito, ne postea emendare non possis, cum dehonestaveris amicum tuum. •
[9] Causam tuam tracta cum amico tuo, et secretum extraneo ne reveles : •
[10] ne forte insultet tibi cum audierit, et exprobrare non cesset. Gratia et amicitia liberant : quas tibi serva, ne exprobrabilis fias. •
[11] Mala aurea in lectis argenteis, qui loquitur verbum in tempore suo. •
[12] Inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem obedientem. •
[13] Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei qui misit eum : animam ipsius requiescere facit. •
[14] Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes, vir gloriosus et promissa non complens.
[15] Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet duritiam. •
[16] Mel invenisti comede quod sufficit tibi, ne fore satiatus evomas illud. •
[17] Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, nequando satiatus oderit te. •
[18] Jaculum, et gladius, et sagitta acuta, homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.
[19] Dens putridus, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiæ,
[20] et amittit pallium in die frigoris. Acetum in nitro, qui cantat carmina cordi pessimo. Sicut tinea vestimento, et vermis ligno, ita tristitia viri nocet cordi. •
[21] Si esurierit inimicus tuus, ciba illum ; si sitierit, da ei aquam bibere : •
[22] prunas enim congregabis super caput ejus, et Dominus reddet tibi. •
[23] Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem. •
[24] Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa et in domo communi. •
[25] Aqua frigida animæ sitienti, et nuntius bonus de terra longinqua. •
[26] Fons turbatus pede et vena corrupta, justus cadens coram impio. •
[27] Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum, sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria. •
[28] Sicut urbs patens et absque murorum ambitu, ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum. •