Psalmi, 89

[1] Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. •

[2] Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es Deus. •

[3] Ne avertas hominem in humilitatem ; et dixisti : Convertimini, filii hominum. •

[4] Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit, et custodia in nocte ; •

[5] quæ pro nihilo habentur eorum anni erunt. •

[6] Mane sicut herba transeat ; mane floreat, et transeat ; vespere decidat, induret, et arescat. •

[7] Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus. •

[8] Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, sæculum nostrum in illuminatione vultus tui. •

[9] Quoniam omnes dies nostri defecerunt ; et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur ; •

[10] dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor ; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur. •

[11] Quis novit potestatem iræ tuæ, •

[12] et præ timore tuo iram tuam dinumerare ? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia. •

[13] Convertere, Domine ; usquequo ? et deprecabilis esto super servos tuos. •

[14] Repleti sumus mane misericordia tua ; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris. •

[15] Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti, annis quibus vidimus mala. •

[16] Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.

[17] Et sit splendor Domini Dei nostri super nos ; et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige. •