Psalmi, 87

[1] Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ. •

[2] Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te. •

[3] Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam. •

[4] Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. •

[5] Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio, •

[6] inter mortuos liber ; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt. •

[7] Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis. •

[8] Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. •

[9] Longe fecisti notos meos a me, posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar ; •

[10] oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die ; expandi ad te manus meas. •

[11] Numquid mortuis facies mirabilia ? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ? •

[12] Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione ?

[13] Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ? et justitia tua in terra oblivionis ? •

[14] Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te.

[15] Ut quid, Domine, repellis orationem meam, avertis faciem tuam a me ? •

[16] Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus. •

[17] In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me : •

[18] circumdederunt me sicut aqua tota die ; circumdederunt me simul.

[19] Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria. •