Psalmi, 54

[1] In finem, in carminibus. Intellectus David. •

[2] Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam ;

[3] intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea ; et conturbatus sum •

[4] a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi. •

[5] Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me. •

[6] Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.

[7] Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam ? •

[8] Ecce elongavi fugiens ; et mansi in solitudine. •

[9] Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate. •

[10] Præcipita, Domine, divide linguas eorum ; quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate. •

[11] Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas ; et labor in medio ejus,

[12] et injustitia : et non defecit de plateis ejus usura et dolus.

[13] Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. •

[14] Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus ; •

[15] qui simul mecum dulces capiebas cibos, in domo Dei ambulavimus cum consensu. •

[16] Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes : quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. •

[17] Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.

[18] Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo ; et exaudiet vocem meam. •

[19] Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi ; quoniam inter multos erant mecum. •

[20] Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum. •

[21] Extendit manum suam in retribuendo ; contaminaverunt testamentum ejus ; •

[22] divisi sunt ab ira vultus ejus ; et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum ; et ipsi sunt jacula. •

[23] Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet ; non dabit in æternum fluctuationem justo. •

[24] Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ; ego autem sperabo in te, Domine. •