Psalmi, 52

[1] In finem, pro Maëleth intelligentiæ. David. Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus. •

[2] Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus ; non est qui faciat bonum.

[3] Deus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum. •

[4] Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt ; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. •

[5] Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis ? •

[6] Deum non invocaverunt ; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent : confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos. •

[7] Quis dabit ex Sion salutare Israël ? Cum converterit Deus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël. •