Psalmi, 41

[1] In finem. Intellectus filiis Core. •

[2] Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus. •

[3] Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum ; quando veniam, et apparebo ante faciem Dei ? •

[4] Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie : Ubi est Deus tuus ? •

[5] Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam, quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad donum Dei, in voce exsultationis et confessionis, sonus epulantis. •

[6] Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, •

[7] et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est ; propterea memor ero tui de terra Jordanis, et Hermoniim a monte modico. •

[8] Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum ; omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt. •

[9] In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejus ; apud me oratio Deo vitæ meæ. •

[10] Dicam Deo : Susceptor meus es ; quare oblitus es mei ? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus ?

[11] Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei, dum dicunt mihi per singulos dies : Ubi est Deus tuus ? •

[12] Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus. •