Psalmi, 40

[1] In finem. Psalmus ipsi David. •

[2] Beatus qui intelligit super egenum et pauperem : in die mala liberabit eum Dominus. •

[3] Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus. •

[4] Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus ; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus. •

[5] Ego dixi : Domine, miserere mei ; sana animam meam, quia peccavi tibi. •

[6] Inimici mei dixerunt mala mihi : Quando morietur, et peribit nomen ejus ? •

[7] Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur ; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur. •

[8] In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei ; adversum me cogitabant mala mihi. •

[9] Verbum iniquum constituerunt adversum me : Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat ? •

[10] Etenim homo pacis meæ, in quo speravi, qui edebat panes meos magnificavit super me supplantationem. •

[11] Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me ; et retribuam eis. •

[12] In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me. •

[13] Me autem propter innocentiam suscepisti ; et confirmasti me in conspectu tuo in æternum. •

[14] Benedictus Dominus, Deus Israël, a sæculo, et usque in sæculum. Fiat, fiat. •