Psalmi, 39
[1] In finem. Psalmus ipsi David. •
[2] Exspectans exspectavi Dominum, et intendit mihi. •
[3] Et exaudivit preces meas, et eduxit me de lacu miseriæ et de luto fæcis. Et statuit super petram pedes meos, et direxit gressus meos. •
[4] Et immisit in os meum canticum novum, carmen Deo nostro. Videbunt multi, et timebunt, et sperabunt in Domino. •
[5] Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus, et non respexit in vanitates et insanias falsas. •
[6] Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua ; et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi. Annuntiavi et locutus sum, multiplicati sunt super numerum. •
[7] Sacrificium et oblationem noluisti ; aures autem perfecisti mihi. Holocaustum et pro peccato non postulasti ; •
[8] tunc dixi : Ecce venio. In capite libri scriptum est de me, •
[9] ut facerem voluntatem tuam. Deus meus, volui, et legem tuam in medio cordis mei. •
[10] Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna, ecce labia mea non prohibebo ; Domine, tu scisti. •
[11] Justitiam tuam non abscondi in corde meo ; veritatem tuam et salutare tuum dixi ; non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo. •
[12] Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me ; misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me. •
[13] Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus ; comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem. Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei, et cor meum dereliquit me. •
[14] Complaceat tibi, Domine, ut eruas me ; Domine, ad adjuvandum me respice. •
[15] Confundantur et revereantur simul, qui quærunt animam meam, ut auferant eam ; convertantur retrorsum et revereantur, qui volunt mihi mala. •
[16] Ferant confestim confusionem suam, qui dicunt mihi : Euge, euge ! •
[17] Exsultent et lætentur super te omnes quærentes te, et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum. •
[18] Ego autem mendicus sum et pauper ; Dominus sollicitus est mei. Adjutor meus et protector meus tu es ; Deus meus, ne tardaveris. •