Psalmi, 30
[1] In finem. Psalmus David, pro extasi. •
[2] In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum ; in justitia tua libera me. •
[3] Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias : •
[4] quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me. •
[5] Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus. •
[6] In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis. •
[7] Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi. •
[8] Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam. •
[9] Nec conclusisti me in manibus inimici ; statuisti in loco spatioso pedes meos. •
[10] Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. •
[11] Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea ; et ossa mea conturbata sunt. •
[12] Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me. •
[13] Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde. Factus sum tamquam vas perditum ; •
[14] quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt. •
[15] Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ;
[16] in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me. •
[17] Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua. •
[18] Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ; •
[19] muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione. •
[20] Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ! Perfecisti eis qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum. •
[21] Abscondes eos in abscondito faciei tuæ, a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum. •
[22] Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. •
[23] Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te. •
[24] Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam. •
[25] Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.