Psalmi, 2

[1] Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania ? •

[2] Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum ejus. •

[3] Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum. •

[4] Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos. •

[5] Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos. •

[6] Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum ejus, prædicans præceptum ejus. •

[7] Dominus dixit ad me : Filius meus es tu ; ego hodie genui te. •

[8] Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ. •

[9] Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos. •

[10] Et nunc, reges, intelligite ; erudimini, qui judicatis terram. •

[11] Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore. •

[12] Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa. •

[13] Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo. •