Psalmi, 143

[1] Psalmus David. Adversus Goliath. Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad prælium, et digitos meos ad bellum. •

[2] Misericordia mea et refugium meum, susceptor meus et liberator meus ; protector meus, et in ipso speravi ; qui subdit populum meum sub me. •

[3] Domine, quid est homo, quia innotuisti ei ? aut filius hominis, quia reputas eum ? •

[4] Homo vanitati similis factus est ; dies ejus sicut umbra prætereunt. •

[5] Domine, inclina cælos tuos, et descende ; tange montes, et fumigabunt. •

[6] Fulgura coruscationem, et dissipabis eos ; emitte sagittas tuas, et conturbabis eos.

[7] Emitte manum tuam de alto : eripe me, et libera me de aquis multis, de manu filiorum alienorum : •

[8] quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis. •

[9] Deus, canticum novum cantabo tibi ; in psalterio decachordo psallam tibi. •

[10] Qui das salutem regibus, qui redemisti David servum tuum de gladio maligno, •

[11] eripe me, et erue me de manu filiorum alienorum, quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis. •

[12] Quorum filii sicut novellæ plantationes in juventute sua ; filiæ eorum compositæ, circumornatæ ut similitudo templi. •

[13] Promptuaria eorum plena, eructantia ex hoc in illud ; oves eorum fœtosæ, abundantes in egressibus suis ; •

[14] boves eorum crassæ. Non est ruina maceriæ, neque transitus, neque clamor in plateis eorum. •

[15] Beatum dixerunt populum cui hæc sunt ; beatus populus cujus Dominus Deus ejus. •