Psalmi, 139

[1] In finem. Psalmus David. •

[2] Eripe me, Domine, ab homine malo ; a viro iniquo eripe me. •

[3] Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia. •

[4] Acuerunt linguas suas sicut serpentis ; venenum aspidum sub labiis eorum. •

[5] Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me : qui cogitaverunt supplantare gressus meos ;

[6] absconderunt superbi laqueum mihi, et funes extenderunt in laqueum ; juxta iter scandalum posuerunt mihi. •

[7] Dixi Domino : Deus meus es tu ; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.

[8] Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli. •

[9] Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori ; cogitaverunt contra me ; ne derelinquas me, ne forte exaltentur. •

[10] Caput circuitus eorum, labor labiorum ipsorum operiet eos. •

[11] Cadent super eos carbones, in ignem dejicies eos ; in miseriis non subsistent. •

[12] Vir linguosus non dirigetur in terra, virum injustum mala capient in interitu. •

[13] Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum. •

[14] Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo ; et habitabunt recti cum vultu tuo. •