Osee, 2
[1] Dicite fratribus vestris : Populus meus ; et sorori vestræ : Misericordiam consecuta. •
[2] Judicate matrem vestram, judicate, quoniam ipsa non uxor mea, et ego non vir ejus. Auferat fornicationes suas a facie sua, et adulteria sua de medio uberum suorum ; •
[3] ne forte expoliem eam nudam, et statuam eam secundum diem nativitatis suæ, et ponam eam quasi solitudinem, et statuam eam velut terram inviam, et interficiam eam siti. •
[4] Et filiorum illius non miserebor, quoniam filii fornicationum sunt. •
[5] Quia fornicata est mater eorum, confusa est quæ concepit eos ; quia dixit : Vadam post amatores meos, qui dant panes mihi, et aquas meas, lanam meam, et linum meum, oleum meum, et potum meum. •
[6] Propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis, et sepiam eam maceria, et semitas suas non inveniet. •
[7] Et sequetur amatores suos, et non apprehendet eos ; et quæret eos, et non inveniet : et dicet : Vadam, et revertar ad virum meum priorem, quia bene mihi erat tunc magis quam nunc.
[8] Et hæc nescivit, quia ego dedi ei frumentum, et vinum, et oleum, et argentum multiplicavi ei, et aurum, quæ fecerunt Baal. •
[9] Idcirco convertar, et sumam frumentum meum in tempore suo, et vinum meum in tempore suo. Et liberabo lanam meam et linum meum, quæ operiebant ignominiam ejus. •
[10] Et nunc revelabo stultitiam ejus in oculis amatorum ejus ; et vir non eruet eam de manu mea ; •
[11] et cessare faciam omne gaudium ejus, solemnitatem ejus, neomeniam ejus, sabbatum ejus, et omnia festa tempora ejus. •
[12] Et corrumpam vineam ejus, et ficum ejus, de quibus dixit : Mercedes hæ meæ sunt, quas dederunt mihi amatores mei ; et ponam eam in saltum, et comedet eam bestia agri.
[13] Et visitabo super eam dies Baalim, quibus accendebat incensum, et ornabatur in aure sua, et monili suo. Et ibat post amatores suos, et mei obliviscebatur, dicit Dominus. •
[14] Propter hoc ecce ego lactabo eam, et ducam eam in solitudinem, et loquar ad cor ejus. •
[15] Et dabo ei vinitores ejus ex eodem loco, et vallem Achor, ad aperiendam spem ; et canet ibi juxta dies juventutis suæ, et juxta dies ascensionis suæ de terra Ægypti. •
[16] Et erit in die illa, ait Dominus : vocabit me, Vir meus, et non vocabit me ultra Baali. •
[17] Et auferam nomina Baalim de ore ejus, et non recordabitur ultra nominis eorum. •
[18] Et percutiam cum eis fœdus in die illa, cum bestia agri, et cum volucre cæli, et cum reptili terræ ; et arcum, et gladium, et bellum conteram de terra, et dormire eos faciam fiducialiter. •
[19] Et sponsabo te mihi in sempiternum ; et sponsabo te mihi in justitia, et judicio, et in misericordia, et in miserationibus. •
[20] Et sponsabo te mihi in fide ; et scies quia ego Dominus. •
[21] Et erit in die illa : exaudiam, dicit Dominus, exaudiam cælos, et illi exaudient terram. •
[22] Et terra exaudiet triticum, et vinum, et oleum, et hæc exaudient Jezrahel. •
[23] Et seminabo eam mihi in terra, et miserebor ejus quæ fuit Absque misericordia. •
[24] Et dicam Non populo meo : Populus meus es tu ; et ipse dicet : Deus meus es tu. •