Numeri, 23

[1] Dixitque Balaam ad Balac : Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes.

[2] Cumque fecisset juxta sermonem Balaam, imposuerunt simul vitulum et arietem super aram. •

[3] Dixitque Balaam ad Balac : Sta paulisper juxta holocaustum tuum, donec vadam, si forte occurrat mihi Dominus, et quodcumque imperaverit, loquar tibi.

[4] Cumque abiisset velociter, occurrit illi Deus. Locutusque ad eum Balaam : Septem, inquit, aras erexi, et imposui vitulum et arietem desuper. •

[5] Dominus autem posuit verbum in ore ejus, et ait : Revertere ad Balac, et hæc loqueris.

[6] Reversus invenit stantem Balac juxta holocaustum suum, et omnes principes Moabitarum :

[7] assumptaque parabola sua, dixit : De Aram adduxit me Balac rex Moabitarum, de montibus orientis : Veni, inquit, et maledic Jacob ; propera, et detestare Israël. •

[8] Quomodo maledicam, cui non maledixit Deus ? qua ratione detester, quem Dominus non detestatur ?

[9] De summis silicibus videbo eum, et de collibus considerabo illum. Populus solus habitabit, et inter gentes non reputabitur. •

[10] Quis dinumerare possit pulverem Jacob, et nosse numerum stirpis Israël ? Moriatur anima mea morte justorum, et fiant novissima mea horum similia. •

[11] Dixitque Balac ad Balaam : Quid est hoc quod agis ? ut malediceres inimicis meis vocavi te, et tu e contrario benedicis eis.

[12] Cui ille respondit : Num aliud possum loqui, nisi quod jusserit Dominus ?

[13] Dixit ergo Balac : Veni mecum in alterum locum unde partem Israël videas, et totum videre non possis : inde maledicito ei. •

[14] Cumque duxisset eum in locum sublimem, super verticem montis Phasga, ædificavit Balaam septem aras, et impositis supra vitulo atque ariete, •

[15] dixit ad Balac : Sta hic juxta holocaustum tuum, donec ego obvius pergam.

[16] Cui cum Dominus occurrisset, posuissetque verbum in ore ejus, ait : Revertere ad Balac, et hæc loqueris ei.

[17] Reversus invenit eum stantem juxta holocaustum suum, et principes Moabitarum cum eo. Ad quem Balac : Quid, inquit, locutus est Dominus ?

[18] At ille, assumpta parabola sua, ait : Sta, Balac, et ausculta ; audi, fili Sephor : •

[19] non est Deus quasi homo, ut mentiatur, nec ut filius hominis, ut mutetur. Dixit ergo, et non faciet ? locutus est, et non implebit ? •

[20] Ad benedicendum adductus sum : benedictionem prohibere non valeo. •

[21] Non est idolum in Jacob, nec videtur simulacrum in Israël. Dominus Deus ejus cum eo est, et clangor victoriæ regis in illo. •

[22] Deus eduxit illum de Ægypto, cujus fortitudo similis est rhinocerotis. •

[23] Non est augurium in Jacob, nec divinatio in Israël : temporibus suis dicetur Jacob et Israëli quid operatus sit Deus. •

[24] Ecce populus ut leæna consurget, et quasi leo erigetur : non accubabit donec devoret prædam, et occisorum sanguinem bibat. •

[25] Dixitque Balac ad Balaam : Nec maledicas ei, nec benedicas. •

[26] Et ille ait : Nonne dixi tibi quod quidquid mihi Deus imperaret, hoc facerem ?

[27] Et ait Balac ad eum : Veni, et ducam te ad alium locum : si forte placeat Deo ut inde maledicas eis.

[28] Cumque duxisset eum super verticem montis Phogor, qui respicit solitudinem, •

[29] dixit ei Balaam : Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes.

[30] Fecit Balac ut Balaam dixerat : imposuitque vitulos et arietes per singulas aras.