Numeri, 15

[1] Locutus est Dominus ad Moysen, dicens : •

[2] Loquere ad filios Israël, et dices ad eos : Cum ingressi fueritis terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis, •

[3] et feceritis oblationem Domino in holocaustum, aut victimam, vota solventes, vel sponte offerentes munera, aut in solemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino, de bobus sive de ovibus : •

[4] offeret quicumque immolaverit victimam, sacrificium similæ, decimam partem ephi, conspersæ oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin : •

[5] et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ dabit in holocaustum sive in victimam. Per agnos singulos

[6] et arietes erit sacrificium similæ duarum decimarum, quæ conspersa sit oleo tertiæ partis hin : •

[7] et vinum ad libamentum tertiæ partis ejusdem mensuræ offeret in odorem suavitatis Domino.

[8] Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas,

[9] dabis per singulos boves similæ tres decimas conspersæ oleo, quod habeat medium mensuræ hin :

[10] et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ in oblationem suavissimi odoris Domino.

[11] Sic facies

[12] per singulos boves et arietis et agnos et hædos.

[13] Tam indigenæ quam peregrini

[14] eodem ritu offerent sacrificia.

[15] Unum præceptum erit atque judicium tam vobis quam advenis terræ. •

[16] Locutus est Dominus ad Moysen, dicens :

[17] Loquere filiis Israël, et dices ad eos :

[18] Cum veneritis in terram, quam dabo vobis,

[19] et comederitis de panibus regionis illius, separabitis primitias Domino

[20] de cibis vestris. Sicut de areis primitias separatis, •

[21] ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino.

[22] Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen, •

[23] et mandavit per eum ad vos, a die qua cœpit jubere et ultra,

[24] oblitaque fuerit facere multitudo : offeret vitulum de armento, holocaustum in odorem suavissimum Domino, et sacrificum ejus ac liba, ut cæremoniæ postulant, hircumque pro peccato :

[25] et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israël, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo : •

[26] et dimittetur universæ plebi filiorum Israël, et advenis qui peregrinantur inter eos : quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.

[27] Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo :

[28] et deprecabitur pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino : impetrabitque ei veniam, et dimittetur illi.

[29] Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.

[30] Anima vero, quæ per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille, sive peregrinus (quoniam adversus Dominum rebellis fuit), peribit de populo suo : •

[31] verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum : idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam.

[32] Factum est autem, cum essent filii Israël in solitudine, et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati, •

[33] obtulerunt eum Moysi et Aaron et universæ multitudini.

[34] Qui recluserunt eum in carcerem, nescientes quid super eo facere deberent.

[35] Dixitque Dominus ad Moysen : Morte moriatur homo iste : obruat eum lapidibus omnis turba extra castra.

[36] Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus.

[37] Dixit quoque Dominus ad Moysen :

[38] Loquere filiis Israël, et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum, ponentes in eis vittas hyacinthinas : •

[39] quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes, •

[40] sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo.

[41] Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut essem Deus vester.