Nahum, 3
[1] Væ civitas sanguinum, universa mendacii dilaceratione plena ! non recedet a te rapina. •
[2] Vox flagelli, et vox impetus rotæ, et equi frementis, et quadrigæ ferventis, et equitis ascendentis, •
[3] et micantis gladii, et fulgurantis hastæ, et multitudinis interfectæ, et gravis ruinæ ; nec est finis cadaverum, et corruent in corporibus suis. •
[4] Propter multitudinem fornicationum meretricis speciosæ, et gratæ, et habentis maleficia, quæ vendidit gentes in fornicationibus suis, et familias in maleficiis suis. •
[5] Ecce ego ad te, dicit Dominus exercituum, et revelabo pudenda tua in facie tua ; et ostendam gentibus nuditatem tuam, et regnis ignominiam tuam. •
[6] Et projiciam super te abominationes, et contumeliis te afficiam, et ponam te in exemplum.
[7] Et erit : omnis qui viderit te resiliet a te, et dicet : Vastata est Ninive. Quis commovebit super te caput ? unde quæram consolatorem tibi ? •
[8] Numquid melior es Alexandria populorum, quæ habitat in fluminibus ? aquæ in circuti ejus ; cujus divitiæ, mare ; aquæ, muri ejus. •
[9] Æthiopia fortitudo ejus, et Ægyptus, et non est finis ; Africa et Lybies fuerunt in auxilio tuo. •
[10] Sed et ipsa in transmigrationem ducta est in captivitatem : parvuli ejus elisi sunt in capite omnium viarum, et super inclytos ejus miserunt sortem, et omnes optimates ejus confixi sunt in compedibus. •
[11] Et tu ergo inebriaberis, et eris despecta : et tu quæres auxilium ab inimico. •
[12] Omnes munitiones tuæ sicut ficus cum grossis suis : si concussæ fuerint, cadent in os comedentis.
[13] Ecce populus tuus mulieres in medio tui : inimicis tuis adapertione pandentur portæ terræ tuæ, devorabit ignis vectes tuos. •
[14] Aquam propter obsidionem hauri tibi : exstrue munitiones tuas, intra in lutum, et calca, subigens tene laterem. •
[15] Ibi comedet te ignis, peribis gladio, devorabit te ut bruchus : congregare ut bruchus, multiplicare ut locusta. •
[16] Plures fecisti negotiationes tuas quam stellæ sint cæli ; bruchus expansus est, et avolavit. •
[17] Custodes tui quasi locustæ, et parvuli tui quasi locustæ locustarum, quæ considunt in sepibus in die frigoris : sol ortus est, et avolaverunt, et non est cognitus locus earum ubi fuerint. •
[18] Dormitaverunt pastores tui, rex Assur, sepelientur principes tui : latitavit populus tuus in montibus, et non est qui congreget. •
[19] Non est obscura contritio tua ; pessima est plaga tua. Omnes qui audierunt auditionem tuam compresserunt manum super te : quia super quem non transiit malitia tua semper ? •