secundum Matthæum, 14
[1] In illo tempore audivit Herodes tetrarcha fama Jesu : •
[2] et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo. •
[3] Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui. •
[4] Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam. •
[5] Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant. •
[6] Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi : •
[7] unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo. •
[8] At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ.
[9] Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari. •
[10] Misitque et decollavit Joannem in carcere. •
[11] Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ. •
[12] Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu.
[13] Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus. •
[14] Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum.
[15] Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas. •
[16] Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare. •
[17] Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces. •
[18] Qui ait eis : Afferte mihi illos huc.
[19] Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. •
[20] Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos. •
[21] Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
[22] Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas. •
[23] Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi : •
[24] navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus.
[25] Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare. •
[26] Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt.
[27] Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere.
[28] Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas. •
[29] At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum. •
[30] Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac. •
[31] Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ? •
[32] Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus. •
[33] Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es. •
[34] Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar. •
[35] Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes :
[36] et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt. •