Leviticus, 2

[1] Anima cum obtulerit oblationem sacrificii Domino, simila erit ejus oblatio ; fundetque super eam oleum, et ponet thus, •

[2] ac deferet ad filios Aaron sacerdotes : quorum unus tollet pugillum plenum similæ et olei, ac totum thus, et ponet memoriale super altare in odorem suavissimum Domino. •

[3] Quod autem reliquum fuerit de sacrificio, erit Aaron et filiorum ejus, Sanctum sanctorum de oblationibus Domini. •

[4] Cum autem obtuleris sacrificium coctum in clibano : de simila, panes scilicet absque fermento, conspersos oleo, et lagana azyma oleo lita.

[5] Si oblatio tua fuerit de sartagine, similæ conspersæ oleo et absque fermento,

[6] divides eam minutatim, et fundes super eam oleum.

[7] Sin autem de craticula fuerit sacrificium, æque simila oleo conspergetur :

[8] quam offerens Domino, trades manibus sacerdotis.

[9] Qui cum obtulerit eam, tollet memoriale de sacrificio, et adolebit super altare in odorem suavitatis Domino : •

[10] quidquid autem reliquum est, erit Aaron, et filiorum ejus, Sanctum sanctorum de oblationibus Domini.

[11] Omnis oblatio quæ offeretur Domino, absque fermento fiet, nec quidquam fermenti ac mellis adolebitur in sacrificio Domino. •

[12] Primitias tantum eorum offeretis ac munera : super altare vero non imponentur in odorem suavitatis. •

[13] Quidquid obtuleris sacrificii, sale condies, nec auferes sal fœderis Dei tui de sacrificio tuo : in omni oblatione tua offeres sal. •

[14] Si autem obtuleris munus primarum frugum tuarum Domino de spicis adhuc virentibus, torrebis igni, et confringes in morem farris, et sic offeres primitias tuas Domino, •

[15] fundens supra oleum, et thus imponens, quia oblatio Domini est :

[16] de qua adolebit sacerdos in memoriam muneris partem farris fracti, et olei, ac totum thus.