Lamentationes, 5

[1] Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum. •

[2] Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos. •

[3] Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ. •

[4] Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus. •

[5] Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.

[6] Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane. •

[7] Patres nostri peccaverunt, et non sunt : et nos iniquitates eorum portavimus. •

[8] Servi dominati sunt nostri : non fuit qui redimeret de manu eorum. •

[9] In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto. •

[10] Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.

[11] Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda. •

[12] Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt. •

[13] Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt. •

[14] Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium. •

[15] Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.

[16] Cecidit corona capitis nostri : væ nobis, quia peccavimus ! •

[17] Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri, •

[18] propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo. •

[19] Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem. •

[20] Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum ?

[21] Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio. •

[22] Sed projiciens repulisti nos : iratus es contra nos vehementer. •