secundum Lucam, 17
[1] Et ait ad discipulos suos : Impossibile est ut non veniant scandala : væ autem illi per quem veniunt. •
[2] Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum ejus, et projiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis. •
[3] Attendite vobis : Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum : et si pœnitentiam egerit, dimitte illi. •
[4] Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens : Pœnitet me, dimitte illi.
[5] Et dixerunt apostoli Domino : Adauge nobis fidem. •
[6] Dixit autem Dominus : Si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro : Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis. •
[7] Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem, qui regresso de agro dicat illi : Statim transi, recumbe : •
[8] et non dicat ei : Para quod cœnem, et præcinge te, et ministra mihi donec manducem, et bibam, et post hæc tu manducabis, et bibes ?
[9] Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quæ ei imperaverat ?
[10] non puto. Sic et vos cum feceritis omnia quæ præcepta sunt vobis, dicite : Servi inutiles sumus : quod debuimus facere, fecimus. •
[11] Et factum est, dum iret in Jerusalem, transibat per mediam Samariam et Galilæam.
[12] Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe : •
[13] et levaverunt vocem, dicentes : Jesu præceptor, miserere nostri.
[14] Quos ut vidit, dixit : Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt. •
[15] Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum,
[16] et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens : et hic erat Samaritanus.
[17] Respondens autem Jesus, dixit : Nonne decem mundati sunt ? et novem ubi sunt ?
[18] Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena.
[19] Et ait illi : Surge, vade : quia fides tua te salvum fecit. •
[20] Interrogatus autem a pharisæis : Quando venit regnum Dei ? respondens eis, dixit : Non venit regnum Dei cum observatione : •
[21] neque dicent : Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est. •
[22] Et ait ad discipulos suos : Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis. •
[23] Et dicent vobis : Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini : •
[24] nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget : ita erit Filius hominis in die sua. •
[25] Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac.
[26] Et sicut factum est in diebus Noë, ita erit et in diebus Filii hominis : •
[27] edebant et bibebant : uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noë in arcam : et venit diluvium, et perdidit omnes. •
[28] Similiter sicut factum est in diebus Lot : edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant : •
[29] qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de cælo, et omnes perdidit : •
[30] secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur.
[31] In illa hora, qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa : et qui in agro, similiter non redeat retro. •
[32] Memores estote uxoris Lot. •
[33] Quicumque quæsierit animam suam salvam facere, perdet illam : et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam. •
[34] Dico vobis : In illa nocte erunt duo in lecto uno : unus assumetur, et alter relinquetur : •
[35] duæ erunt molentes in unum : una assumetur, et altera relinquetur : duo in agro : unus assumetur, et alter relinquetur. •
[36] Respondentes dicunt illi : Ubi Domine ?
[37] Qui dixit illis : Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilæ. •