logo burning flame
homeEditions
logo burning flame

Job, 39


add another edition

[1] Numquid nosti tempus partus ibicum in petris ? vel parturientes cervas observasti ?

[2] Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ?

[3] Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.

[4] Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas.

[5] Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ?

[6] cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.

[7] Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit.

[8] Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.

[9] Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ?

[10] Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ?

[11] Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ?

[12] Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ?

[13] Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.

[14] Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ?

[15] Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.

[16] Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente.

[17] Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.

[18] Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus.

[19] Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ?

[20] Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror.

[21] Terram ungula fodit, exultat audacter : in occursum pergit armatis.

[22] Contemnit pavorem, nec cedit gladio.

[23] Super ipsum sonabit pharetra : vibrabit hasta et clypeus :

[24] fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.

[25] Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.

[26] Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ?

[27] Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ?

[28] In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus.

[29] Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.

[30] Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

[31] Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :

[32] Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.

[33] Respondens autem Job Domino, dixit :

[34] Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum.

[35] Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.

Job, 39