Job, 39
[1] Numquid nosti tempus partus ibicum in petris ? vel parturientes cervas observasti ? •
[2] Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? •
[3] Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. •
[4] Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. •
[5] Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? •
[6] cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. •
[7] Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit.
[8] Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
[9] Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? •
[10] Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? •
[11] Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ?
[12] Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ?
[13] Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. •
[14] Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? •
[15] Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. •
[16] Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. •
[17] Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. •
[18] Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. •
[19] Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? •
[20] Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. •
[21] Terram ungula fodit, exultat audacter : in occursum pergit armatis. •
[22] Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
[23] Super ipsum sonabit pharetra : vibrabit hasta et clypeus : •
[24] fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. •
[25] Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus. •
[26] Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? •
[27] Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ?
[28] In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus. •
[29] Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. •
[30] Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. •
[31] Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : •
[32] Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei. •
[33] Respondens autem Job Domino, dixit :
[34] Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. •
[35] Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam. •