logo burning flame
homeEditions
logo burning flame

Job, 31


add another edition

[1] Pepigi fœdus cum oculis meis, ut ne cogitarem quidem de virgine.

[2] Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hæreditatem Omnipotens de excelsis ?

[3] Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus injustitiam ?

[4] Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat ?

[5] Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus,

[6] appendat me in statera justa, et sciat Deus simplicitatem meam.

[7] Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula,

[8] seram, et alium comedat, et progenies mea eradicetur.

[9] Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum,

[10] scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.

[11] Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.

[12] Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.

[13] Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea, cum disceptarent adversum me :

[14] quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus ? et cum quæsierit, quid respondebo illi ?

[15] Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est ? et formavit me in vulva unus ?

[16] Si negavi quod volebant pauperibus, et oculos viduæ expectare feci :

[17] si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea

[18] (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio, et de utero matris meæ egressa est mecum) :

[19] si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem :

[20] si non benedixerunt mihi latera ejus, et de velleribus ovium mearum calefactus est :

[21] si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem,

[22] humerus meus a junctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.

[23] Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus ejus ferre non potui.

[24] Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi : Fiducia mea :

[25] si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea :

[26] si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare,

[27] et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo :

[28] quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.

[29] Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat, et exsultavi quod invenisset eum malum :

[30] non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam ejus.

[31] Si non dixerunt viri tabernaculi mei : Quis det de carnibus ejus, ut saturemur ?

[32] Foris non mansit peregrinus : ostium meum viatori patuit.

[33] Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam :

[34] si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me : et non magis tacui, nec egressus sum ostium.

[35] Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens, et librum scribat ipse qui judicat,

[36] ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi ?

[37] Per singulos gradus meos pronuntiabo illum, et quasi principi offeram eum.

[38] Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci ejus deflent :

[39] si fructus ejus comedi absque pecunia, et animam agricolarum ejus afflixi :

[40] pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. Finita sunt verba Job.

Job, 31