Judith, 16
[1] Tunc cantavit canticum hoc Domino Judith, dicens : •
[2] Incipite Domino in tympanis ; cantate Domino in cymbalis ; modulamini illi psalmum novum : exaltate, et invocate nomen ejus.
[3] Dominus conterens bella, Dominus nomen est illi. •
[4] Qui posuit castra sua in medio populi sui, ut eriperet nos de manu omnium inimicorum nostrorum.
[5] Venit Assur ex montibus ab aquilone in multitudine fortitudinis suæ : cujus multitudo obturavit torrentes, et equi eorum cooperuerunt valles. •
[6] Dixit se incensurum fines meos, et juvenes meos occisurum gladio ; infantes meos dare in prædam, et virgines in captivitatem. •
[7] Dominus autem omnipotens nocuit eum, et tradidit eum in manus feminæ, et confodit eum. •
[8] Non enim cecidit potens eorum a juvenibus, nec filii Titan percusserunt eum, nec excelsi gigantes opposuerunt se illi : sed Judith filia Merari in specie faciei suæ dissolvit eum. •
[9] Exuit enim se vestimento viduitatis, et induit se vestimento lætitiæ in exultatione filiorum Israël. •
[10] Unxit faciem suam unguento, et colligavit cincinnos suos mitra ; accepit stolam novem ad decipiendum illum. •
[11] Sandalia ejus rapuerunt oculos ejus ; pulchritudo ejus captivam fecit animam ejus : amputavit pugione cervicem ejus. •
[12] Horruerunt Persæ constantiam ejus, et Medi audaciam ejus. •
[13] Tunc ululaverunt castra Assyriorum, quando apparuerunt humiles mei, arescentes in siti. •
[14] Filii puellarum compunxerunt eos, et sicut pueros fugientes occiderunt eos : perierunt in prælio a facie Domini Dei mei. •
[15] Hymnum cantemus Domino ; hymnum novum cantemus Deo nostro. •
[16] Adonai Domine, magnus es tu, et præclarus in virtute tua : et quem superare nemo potest. •
[17] Tibi serviat omnis creatura tua, quia dixisti, et facta sunt ; misisti spiritum tuum, et creata sunt : et non est qui resistat voci tuæ. •
[18] Montes a fundamentis movebuntur cum aquis : petræ, sicut cera, liquescent ante faciem tuam. •
[19] Qui autem timent te, magni erunt apud te per omnia. •
[20] Væ genti insurgenti super genus meum : Dominus enim omnipotens vindicabit in eis ; in die judicii visitabit illos. •
[21] Dabit enim ignem et vermes in carnes eorum, ut urantur et sentiant usque in sempiternum. •
[22] Et factum est post hæc, omnis populus post victoriam venit in Jerusalem adorare Dominum : et mox ut purificati sunt, obtulerunt omnes holocausta, et vota, et repromissiones suas. •
[23] Porro Judith universa vasa bellica Holofernis, quæ dedit illi populus, et conopeum, quod ipsa sustulerat de cubili ipsius, obtulit in anathema oblivionis. •
[24] Erat autem populus jucundus secundum faciem sanctorum : et per tres menses gaudium hujus victoriæ celebratum est cum Judith. •
[25] Post dies autem illos, unusquisque rediit in domum suam : et Judith magna facta est in Bethulia, et præclarior erat universæ terræ Israël. •
[26] Erat enim virtuti castitas adjuncta, ita ut non cognosceret virum omnibus diebus vitæ suæ, ex quo defunctus est Manasses, vir ejus. •
[27] Erat autem, diebus festis, procedens cum magna gloria.
[28] Mansit autem in domo viri sui annos centum quinque, et dimisit abram suam liberam, et defuncta est ac sepulta cum viro suo in Bethulia. •
[29] Luxitque illam omnis populus diebus septem. •
[30] In omni autem spatio vitæ ejus non fuit qui perturbaret Israël, et post mortem ejus annis multis. •
[31] Dies autem victoriæ hujus festivitatis ab Hebræis in numero sanctorum dierum accipitur, et colitur a Judæis ex illo tempore usque in præsentem diem. •