Judith, 12

[1] Tunc jussit eam introire ubi repositi erant thesauri ejus, et jussit illic manere eam, et constituit quid daretur illi de convivio suo. •

[2] Cui respondit Judith, et dixit : Nunc non potero manducare ex his, quæ mihi præcipis tribui, ne veniat super me offensio : ex his autem, quæ mihi detuli, manducabo. •

[3] Cui Holofernes ait : Si defecerint tibi ista, quæ tecum detulisti, quid faciemus tibi ? •

[4] Et dixit Judith : Vivit anima tua, domine meus, quoniam non expendet omnia hæc ancilla tua, donec faciat Deus in manu mea hæc quæ cogitavi. Et induxerunt illam servi ejus in tabernaculum, quod præceperat. •

[5] Et petiit dum introiret, ut daretur ei copia nocte et ante lucem egrediendi foras ad orationem, et deprecandi Dominum. •

[6] Et præcepit cubiculariis suis ut sicut placeret illi, exiret et introiret ad adorandum Deum suum per triduum : •

[7] et exibat noctibus in vallem Bethuliæ, et baptizabat se in fonte aquæ. •

[8] Et ut ascendebat, orabat Dominum Deum Israël, ut dirigeret viam ejus ad liberationem populi sui.

[9] Et introiens, munda manebat in tabernaculo usque dum acciperet escam suam in vespere. •

[10] Et factum est : in quarto die Holofernes fecit cœnam servis suis, et dixit ad Vagao eunuchum suum : Vade, et suade Hebræam illam ut sponte consentiat habitare mecum. •

[11] Fœdum est enim apud Assyrios, si femina irrideat virum agendo ut immunis ab eo transeat.

[12] Tunc introivit Vagao ad Judith, et dixit : Non vereatur bona puella introire ad dominum meum, ut honorificetur ante faciem ejus, ut manducet cum eo, et bibat vinum in jucunditate. •

[13] Cui Judith respondit : Quæ ego sum, ut contradicam domino meo ?

[14] omne quod erit ante oculos ejus bonum et optimum, faciam. Quidquid autem illi placuerit, hoc mihi erit optimum omnibus diebus vitæ meæ. •

[15] Et surrexit, et ornavit se vestimento suo, et ingressa stetit ante faciem ejus. •

[16] Cor autem Holofernes concussum est : erat enim ardens in concupiscentia ejus. •

[17] Et dixit ad eam Holofernes : Bibe nunc, et accumbe in jucunditate, quoniam invenisti gratiam coram me.

[18] Et dixit Judith : Bibam, domine, quoniam magnificata est anima mea hodie præ omnibus diebus meis. •

[19] Et accepit, et manducavit, et bibit coram ipso ea quæ paraverat illi ancilla ejus.

[20] Et jucundus factus est Holofernes ad eam, bibitque vinum multum nimis, quantum numquam biberat in vita sua. •