Isaiæ, 8

[1] Et dixit Dominus ad me : Sume tibi librum grandem, et scribe in eo stylo hominis : Velociter spolia detrahe, cito prædare. •

[2] Et adhibui mihi testes fideles, Uriam sacerdotem, et Zachariam, filium Barachiæ : •

[3] et accessi ad prophetissam, et concepit, et peperit filium. Et dixit Dominus ad me : Voca nomen ejus : Accelera spolia detrahere ; Festina prædari : •

[4] quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariæ, coram rege Assyriorum. •

[5] Et adjecit Dominus loqui ad me adhuc, dicens : •

[6] Pro eo quod abjecit populus iste aquas Siloë, quæ vadunt cum silentio, et assumpsit magis Rasin, et filium Romeliæ : •

[7] propter hoc ecce Dominus adducet super eos aquas fluminis fortes et multas, regem Assyriorum, et omnem gloriam ejus, et ascendet super omnes rivos ejus, et fluet super universas ripas ejus ; •

[8] et ibit per Judam, inundans, et transiens : usque ad collum veniet. Et erit extensio alarum ejus implens latitudinem terræ tuæ, o Emmanuel ! •

[9] Congregamini, populi, et vincimini ; et audite, universæ procul terræ : confortamini, et vincimini ; accingite vos, et vincimini. •

[10] Inite consilium, et dissipabitur ; loquimini verbum, et non fiet : quia nobiscum Deus. •

[11] Hæc enim ait Dominus ad me : Sicut in manu forti erudivit me, ne irem in via populi hujus, dicens : •

[12] Non dicatis : Conjuratio ; omnia enim quæ loquitur populus iste, conjuratio est : et timorem ejus ne timeatis, neque paveatis. •

[13] Dominum exercituum ipsum sanctificate ; ipse pavor vester, et ipse terror vester :

[14] et erit vobis in sanctificationem ; in lapidem autem offensionis, et in petram scandali, duabus domibus Israël ; in laqueum et in ruinam habitantibus Jerusalem. •

[15] Et offendent ex eis plurimi, et cadent, et conterentur, et irretientur, et capientur.

[16] Liga testimonium, signa legem in discipulis meis. •

[17] Et exspectabo Dominum qui abscondit faciem suam a domo Jacob, et præstolabor eum. •

[18] Ecce ego et pueri mei quos dedit mihi Dominus in signum, et in portentum Israël a Domino exercituum, qui habitat in monte Sion : •

[19] et cum dixerint ad vos : Quærite a pythonibus et a divinis qui strident in incantationibus suis : numquid non populus a Deo suo requiret, pro vivis a mortuis ? •

[20] ad legem magis et ad testimonium. Quod si non dixerint juxta verbum hoc, non erit eis matutina lux. •

[21] Et transibit per eam, corruet, et esuriet ; et cum esurierit, irascetur. Et maledicet regi suo, et Deo suo, et suscipiet sursum, •

[22] et ad terram intuebitur ; et ecce tribulatio et tenebræ, dissolutio et angustia, et caligo persequens, et non poterit avolare de angustia sua.