Isaiæ, 45

[1] Hæc dicit Dominus christo meo Cyro, cujus apprehendi dexteram, ut subjiciam ante faciem ejus gentes, et dorsa regum vertam, et aperiam coram eo januas, et portæ non claudentur : •

[2] ego ante te ibo, et gloriosos terræ humiliabo ; portas æreas conteram, et vectes ferreos confringam ; •

[3] et dabo tibi thesauros absconditos, et arcana secretorum, ut scias quia ego Dominus, qui voco nomen tuum, Deus Israël, •

[4] propter servum meum Jacob, et Israël, electum meum ; et vocavi te nomine tuo : assimilavi te, et non cognovisti me. •

[5] Ego Dominus, et non est amplius ; extra me non est Deus ; accinxi te, et non cognovisti me ; •

[6] ut sciant hi qui ab ortu solis et qui ab occidente, quoniam absque me non est : ego Dominus, et non est alter ;

[7] formans lucem et creans tenebras, faciens pacem et creans malum : ego Dominus faciens omnia hæc. •

[8] Rorate, cæli, desuper, et nubes pluant justum ; aperiatur terra, et germinet Salvatorem, et justitia oriatur simul : ego Dominus creavi eum. •

[9] Væ qui contradicit fictori suo, testa de samiis terræ ! Numquid dicet lutum figulo suo : Quid facis, et opus tuum absque manibus est ? •

[10] Væ qui dicit patri : Quid generas ? et mulieri : Quid parturis ? •

[11] Hæc dicit Dominus, Sanctus Israël, plastes ejus : Ventura interrogate me ; super filios meos et super opus manuum mearum mandate mihi. •

[12] Ego feci terram, et hominem super eam creavi ego : manus meæ tetenderunt cælos, et omni militiæ eorum mandavi. •

[13] Ego suscitavi eum ad justitiam, et omnes vias ejus dirigam ; ipse ædificabit civitatem meam, et captivitatem meam dimittet, non in pretio neque in muneribus, dicit Dominus Deus exercituum. •

[14] Hæc dicit Dominus : Labor Ægypti, et negotiatio Æthiopiæ, et Sabaim viri sublimes ad te transibunt, et tui erunt ; post te ambulabunt, vincti manicis pergent, et te adorabunt, teque deprecabuntur. Tantum in te est Deus, et non est absque te Deus. •

[15] Vere tu es Deus absconditus, Deus Israël, salvator. •

[16] Confusi sunt, et erubuerunt omnes, simul abierunt in confusionem fabricatores errorum. •

[17] Israël salvatus est in Domino salute æterna ; non confundemini, et non erubescetis usque in sæculum sæculi.

[18] Quia hæc dicit Dominus creans cælos, ipse Deus formans terram et faciens eam, ipse plastes ejus ; non in vanum creavit eam, ut habitaretur formavit eam : Ego Dominus, et non est alius. •

[19] Non in abscondito locutus sum, in loco terræ tenebroso ; non dixi semini Jacob frustra : Quærite me ; ego Dominus loquens justitiam, annuntians recta. •

[20] Congregamini, et venite, et accedite simul qui salvati estis ex gentibus : nescierunt qui levant lignum sculpturæ suæ, et rogant deum non salvantem. •

[21] Annuntiate, et venite, et consiliamini simul. Quis auditum fecit hoc ab initio, ex tunc prædixit illud ? Numquid non ego Dominus, et non est ultra Deus absque me ? Deus justus, et salvans non est præter me. •

[22] Convertimini ad me, et salvi eritis, omnes fines terræ, quia ego Deus, et non est alius.

[23] In memetipso juravi ; egredietur de ore meo justitiæ verbum, et non revertetur : •

[24] quia mihi curvabitur omne genu, et jurabit omnis lingua. •

[25] Ergo in Domino, dicet, meæ sunt justitiæ et imperium ; ad eum venient, et confundentur omnes qui repugnant ei. •

[26] In Domino justificabitur, et laudabitur omne semen Israël.