Isaiæ, 40
[1] Consolamini, consolamini, popule meus, dicit Deus vester. •
[2] Loquimini ad cor Jerusalem, et advocate eam, quoniam completa est malitia ejus, dimissa est iniquitas illius, suscepit de manu Domini duplicia pro omnibus peccatis suis. •
[3] Vox clamantis in deserto : Parate viam Domini, rectas facite in solitudine semitas Dei nostri. •
[4] Omnis vallis exaltabitur, et omnis mons et collis humiliabitur ; et erunt prava in directa, et aspera in vias planas ; •
[5] et revelabitur gloria Domini, et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum est. •
[6] Vox dicentis : Clama. Et dixi : Quid clamabo ? Omnis caro fœnum, et omnis gloria ejus quasi flos agri. •
[7] Exsiccatum est fœnum, et cecidit flos, quia spiritus Domini sufflavit in eo. Vere fœnum est populus ;
[8] exsiccatum est fœnum, et cecidit flos ; verbum autem Domini nostri manet in æternum.
[9] Super montem excelsum ascende, tu qui evangelizas Sion ; exalta in fortitudine vocem tuam, qui evangelizas Jerusalem ; exalta, noli timere. Dic civitatibus Juda : Ecce Deus vester : •
[10] ecce Dominus Deus in fortitudine veniet, et brachium ejus dominabitur, ecce merces ejus cum eo, et opus illius coram illo. •
[11] Sicut pastor gregem suum pascet, in brachio suo congregabit agnos, et in sinu suo levabit ; fœtas ipse portabit. •
[12] Quis mensus est pugillo aquas, et cælos palmo ponderavit ? Quis appendit tribus digitis molem terræ, et liberavit in pondere montes, et colles in statera ? •
[13] Quis adjuvit spiritum Domini ? aut quis consiliarius ejus fuit, et ostendit illi ? •
[14] Cum quo iniit consilium, et instruxit eum, et docuit eum semitam justitiæ, et erudivit eum scientiam, et viam prudentiæ ostendit illi ?
[15] Ecce gentes quasi stilla situlæ, et quasi momentum stateræ reputatæ sunt ; ecce insulæ quasi pulvis exiguus. •
[16] Et Libanus non sufficiet ad succendendum ; et animalia ejus non sufficient ad holocaustum. •
[17] Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo, et quasi nihilum et inane reputatæ sunt ei.
[18] Cui ergo similem fecisti Deum ? aut quam imaginem ponetis ei ? •
[19] Numquid sculptile conflavit faber ? aut aurifex auro figuravit illud, et laminis argenteis argentarius ? •
[20] Forte lignum et imputribile elegit ; artifex sapiens quærit quomodo statuat simulacrum, quod non moveatur. •
[21] Numquid non scitis ? numquid non audistis ? numquid non annuntiatum est vobis ab initio ? numquid non intellexistis fundamenta terræ ? •
[22] Qui sedet super gyrum terræ, et habitatores ejus sunt quasi locustæ ; qui extendit velut nihilum cælos, et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum ; •
[23] qui dat secretorum scrutatores quasi non sint, judices terræ velut inane fecit. •
[24] Et quidem neque plantatus, neque satus, neque radicatus in terra truncus eorum ; repente flavit in eos, et aruerunt, et turbo quasi stipulam auferet eos.
[25] Et cui assimilastis me, et adæquastis, dicit Sanctus ?
[26] Levate in excelsum oculos vestros, et videte quis creavit hæc ; qui educit in numero militiam eorum, et omnes ex nomine vocat ; præ multitudine fortitudinis et roboris, virtutisque ejus, neque unum reliquum fuit. •
[27] Quare dicis, Jacob, et loqueris, Israël : Abscondita est via mea a Domino, et a Deo meo judicium meum transivit ? •
[28] Numquid nescis, aut non audisti ? Deus sempiternus Dominus, qui creavit terminos terræ ; non deficiet, neque laborabit, nec est investigatio sapientiæ ejus. •
[29] Qui dat lasso virtutem, et his qui non sunt fortitudinem et robur multiplicat. •
[30] Deficient pueri, et laborabunt, et juvenes in infirmitate cadent ;
[31] qui autem sperant in Domino mutabunt fortitudinem, assument pennas sicut aquilæ, current et non laborabunt, ambulabunt et non deficient. •