Isaiæ, 3

[1] Ecce enim Dominator, Dominus exercituum, auferet a Jerusalem et a Juda validum et fortem, omne robur panis, et omne robor aquæ ; •

[2] fortem, et virum bellatorem, judicem, et prophetam, et ariolum, et senem ; •

[3] principem super quinquaginta, et honorabilem vultu et consiliarium, et sapientem de architectis, et prudentem eloquii mystici. •

[4] Et dabo pueros principes eorum, et effeminati dominabuntur eis ; •

[5] et irruet populus, vir ad virum, et unusquisque ad proximum suum ; tumultuabitur puer contra senem, et ignobilis contra nobilem. •

[6] Apprehendet enim vir fratrem suum, domesticum patris sui : Vestimentum tibi est, princeps esto noster, ruina autem hæc sub manu tua. •

[7] Respondebit in die illa, dicens : Non sum medicus, et in domo mea non est panis neque vestimentum : nolite constituere me principem populi. •

[8] Ruit enim Jerusalem, et Judas concidit, quia lingua eorum et adinventiones eorum contra Dominum, ut provocarent oculos majestatis ejus. •

[9] Agnitio vultus eorum respondit eis ; et peccatum suum quasi Sodoma prædicaverunt, nec absconderunt. Væ animæ eorum, quoniam reddita sunt eis mala ! •

[10] Dicite justo quoniam bene, quoniam fructum adinventionum suarum comedet. •

[11] Væ impio in malum ! retributio enim manuum ejus fiet ei.

[12] Populum meum exactores sui spoliaverunt, et mulieres dominatæ sunt eis. Popule meus, qui te beatum dicunt, ipsi te decipiunt, et viam gressuum tuorum dissipant. •

[13] Stat ad judicandum Dominus, et stat ad judicandos populos.

[14] Dominus ad judicium veniet cum senibus populi sui, et principibus ejus ; vos enim depasti estis vineam, et rapina pauperis in domo vestra.

[15] Quare atteritis populum meum, et facies pauperum commolitis ? dicit Dominus exercituum.

[16] Et dixit Dominus : Pro eo quod elevatæ sunt filiæ Sion, et ambulaverunt extento collo, et nutibus oculorum ibant, et plaudebant, ambulabant pedibus suis, et composito gradu incedebant ; •

[17] decalvabit Dominus verticem filiarum Sion, et Dominus crimen earum nudabit. •

[18] In die illa auferet Dominus ornamentum calceamentum, •

[19] et lunulas, et torques, et monilia, et armillas, et mitras, •

[20] et discriminalia, et periscelidas, et murenulas, et olfactoriola, et inaures, •

[21] et annulos, et gemmas in fronte pendentes, •

[22] et mutatoria, et palliola, et linteamina, et acus,

[23] et specula, et sindones, et vittas, et theristra. •

[24] Et erit pro suavi odore fœtor, et pro zona funiculus, et pro crispanti crine calvitium, et pro fascia pectorali cilicium. •

[25] Pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent, et fortes tui in prælio. •

[26] Et mœrebunt atque lugebunt portæ ejus, et desolata in terra sedebit. •