Isaiæ, 13
[1] Onus Babylonis, quod vidit Isaias, filius Amos. •
[2] Super montem caliginosum levate signum : exaltate vocem, levate manum, et ingrediantur portas duces. •
[3] Ego mandavi sanctificatis meis, et vocavi fortes meos in ira mea, exsultantes in gloria mea. •
[4] Vox multitudinis in montibus, quasi populorum frequentium ; vox sonitus regum, gentium congregatarum. Dominus exercituum præcepit militiæ belli, •
[5] venientibus de terra procul, a summitate cæli ; Dominus, et vasa furoris ejus, ut disperdat omnem terram. •
[6] Ululate, quia prope est dies Domini ; quasi vastitas a Domino veniet. •
[7] Propter hoc omnes manus dissolventur, et omne cor hominis contabescet,
[8] et conteretur. Torsiones et dolores tenebunt ; quasi parturiens dolebunt : unusquisque ad proximum suum stupebit, facies combustæ vultus eorum. •
[9] Ecce dies Domini veniet, crudelis, et indignationis plenus, et iræ, furorisque, ad ponendam terram in solitudinem, et peccatores ejus conterendos de ea. •
[10] Quoniam stellæ cæli, et splendor earum, non expandent lumen suum ; obtenebratus est sol in ortu suo, et luna non splendebit in lumine suo. •
[11] Et visitabo super orbis mala, et contra impios iniquitatem eorum ; et quiscere faciam superbiam infidelium, et arrogantiam fortium humiliabo. •
[12] Pretiosior erit vir auro, et homo mundo obrizo. •
[13] Super hoc cælum turbabo ; et movebitur terra de loco suo, propter indignationem Domini exercituum, et propter diem iræ furoris ejus. •
[14] Et erit quasi damula fugiens, et quasi ovis, et non erit qui congreget. Unusquisque ad populum suum convertetur, et singuli ad terram suam fugient. •
[15] Omnis qui inventus fuerit occidetur, et omnis qui supervenerit cadet in gladio ; •
[16] infantes eorum allidentur in oculis eorum, diripientur domus eorum, et uxores eorum violabuntur. •
[17] Ecce ego suscitabo super eos Medos, qui argentum non quærant, nec aurum velint ; •
[18] sed sagittis parvulos interficient, et lactantibus uteris non miserebuntur, et super filios non parcet oculus eorum.
[19] Et erit Babylon illa gloriosa in regnis, inclyta superbia Chaldæorum, sicut subvertit Dominus Sodomam et Gomorrham. •
[20] Non habitabitur usque in finem, et non fundabitur usque ad generationem et generationem ; nec ponet tibi tentoria Arabs, nec pastores requiescent ibi. •
[21] Sed requiescent ibi bestiæ, et replebuntur domus eorum draconibus, et habitabunt ibi struthiones, et pilosi saltabunt ibi ; •
[22] et respondebunt ibi ululæ in ædibus ejus, et sirenes in delubris voluptatis. •