Habacuc, 2

[1] Super custodiam meam stabo, et figam gradum super munitionem : et contemplabor ut videam quid dicatur mihi, et quid respondeam ad arguentem me. •

[2] Et respondit mihi Dominus, et dixit : Scribe visum, et explana eum super tabulas, ut percurrat qui legerit eum. •

[3] Quia adhuc visus procul ; et apparebit in finem, et non mentietur : si moram fecerit, exspecta illum, quia veniens veniet, et non tardabit. •

[4] Ecce qui incredulus est, non erit recta anima ejus in semetipso ; justus autem in fide sua vivet. •

[5] Et quomodo vinum potantem decipit, sic erit vir superbus, et non decorabitur : qui dilatavit quasi infernus animam suam, et ipse quasi mors, et non adimpletur : et congregabit ad se omnes gentes, et coacervabit ad se omnes populos. •

[6] Numquid non omnes isti super eum parabolam sument, et loquelam ænigmatum ejus, et dicetur : Væ ei qui multiplicat non sua ? usquequo et aggravat contra se densum lutum ? •

[7] Numquid non repente consurgent qui mordeant te, et suscitabuntur lacerantes te, et eris in rapinam eis ? •

[8] Quia tu spoliasti gentes multas, spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis, propter sanguinem hominis, et iniquitatem terræ, civitatis, et omnium habitantium in ea. •

[9] Væ qui congregat avaritiam malam domui suæ, ut sit in excelso nidus ejus, et liberari se putat de manu mali ! •

[10] Cogitasti confusionem domui tuæ ; concidisti populos multos, et peccavit anima tua. •

[11] Quia lapis de pariete clamabit, et lignum, quod inter juncturas ædificiorum est, respondebit. •

[12] Væ qui ædificat civitatem in sanguinibus, et præparat urbem in iniquitate ! •

[13] Numquid non hæc sunt a Domino exercituum ? laborabunt enim populi in multo igne, et gentes in vacuum, et deficient. •

[14] Quia replebitur terra, ut cognoscant gloriam Domini, quasi aquæ operientes mare. •

[15] Væ qui potum dat amico suo mittens fel suum, et inebrians ut aspiciat nuditatem ejus ! •

[16] Repletus es ignominia pro gloria ; bibe tu quoque, et consopire. Circumdabit te calix dexteræ Domini, et vomitus ignominiæ super gloriam tuam. •

[17] Quia iniquitas Libani operiet te, et vastitas animalium deterrebit eos de sanguinibus hominum, et iniquitate terræ, et civitatis, et omnium habitantium in ea. •

[18] Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus, conflatile, et imaginem falsam ? quia speravit in figmento fictor ejus, ut faceret simulacra muta. •

[19] Væ qui dicit ligno : Expergiscere ; Surge, lapidi tacenti ! Numquid ipse docere poterit ? ecce iste coopertus est auro et argento, et omnis spiritus non est in visceribus ejus. •

[20] Dominus autem in templo sancto suo : sileat a facie ejus omnis terra ! •