ad Hebræos, 4

[1] Timeamus ergo ne forte relicta pollicitatione introëundi in requiem ejus, existimetur aliquis ex vobis deesse. •

[2] Etenim et nobis nuntiatum est, quemadmodum et illis : sed non profuit illis sermo auditus, non admistus fidei ex iis quæ audierunt. •

[3] Ingrediemur enim in requiem, qui credidimus : quemadmodum dixit : Sicut juravi in ira mea : Si introibunt in requiem meam : et quidem operibus ab institutione mundi perfectis. •

[4] Dixit enim in quodam loco de die septima sic : Et requievit Deus die septima ab omnibus operibus suis. •

[5] Et in isto rursum : Si introibunt in requiem meam. •

[6] Quoniam ergo superest introire quosdam in illam, et ii, quibus prioribus annuntiatum est, non introierunt propter incredulitatem :

[7] iterum terminat diem quemdam, Hodie, in David dicendo, post tantum temporis, sicut supra dictum est : Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra. •

[8] Nam si eis Jesus requiem præstitisset, numquam de alia loqueretur, posthac, die. •

[9] Itaque relinquitur sabbatismus populo Dei. •

[10] Qui enim ingressus est in requiem ejus, etiam ipse requievit ab operibus suis, sicut a suis Deus.

[11] Festinemus ergo ingredi in illam requiem : ut ne in idipsum quis incidat incredulitatis exemplum. •

[12] Vivus est enim sermo Dei, et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti : et pertingens usque ad divisionem animæ ac spiritus : compagum quoque ac medullarum, et discretor cogitationum et intentionum cordis. •

[13] Et non est ulla creatura invisibilis in conspectu ejus : omnia autem nuda et aperta sunt oculis ejus, ad quem nobis sermo. •

[14] Habentes ergo pontificem magnum qui penetravit cælos, Jesum Filium Dei, teneamus confessionem. •

[15] Non enim habemus pontificem qui non possit compati infirmitatibus nostris : tentatum autem per omnia pro similitudine absque peccato.

[16] Adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratiæ : ut misericordiam consequamur, et gratiam inveniamus in auxilio opportuno. •