ad Philippenses, 2
[1] Si qua ergo consolatio in Christo, si quod solatium caritatis, si qua societas spiritus, si qua viscera miserationis : •
[2] implete gaudium meum ut idem sapiatis, eamdem caritatem habentes, unanimes, idipsum sentientes,
[3] nihil per contentionem, neque per inanem gloriam : sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes, •
[4] non quæ sua sunt singuli considerantes, sed ea quæ aliorum. •
[5] Hoc enim sentite in vobis, quod et in Christo Jesu :
[6] qui cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se æqualem Deo : •
[7] sed semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, et habitu inventus ut homo. •
[8] Humiliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. •
[9] Propter quod et Deus exaltavit illum, et donavit illi nomen, quod est super omne nomen : •
[10] ut in nomine Jesu omne genu flectatur cælestium, terrestrium et infernorum, •
[11] et omnis lingua confiteatur, quia Dominus Jesus Christus in gloria est Dei Patris.
[12] Itaque carissimi mei (sicut semper obedistis), non ut in præsentia mei tantum, sed multo magis nunc in absentia mea, cum metu et tremore vestram salutem operamini. •
[13] Deus est enim, qui operatur in vobis et velle, et perficere pro bona voluntate. •
[14] Omnia autem facite sine murmurationibus et hæsitationibus : •
[15] ut sitis sine querela, et simplices filii Dei, sine reprehensione in medio nationis pravæ et perversæ : inter quos lucetis sicut luminaria in mundo,
[16] verbum vitæ continentes ad gloriam meam in die Christi, quia non in vacuum cucurri, neque in vacuum laboravi. •
[17] Sed et si immolor supra sacrificium, et obsequium fidei vestræ, gaudeo, et congratulor omnibus vobis. •
[18] Idipsum autem et vos gaudete, et congratulamini mihi.
[19] Spero autem in Domino Jesu, Timotheum me cito mittere ad vos : ut et ego bono animo sim, cognitis quæ circa vos sunt. •
[20] Neminem enim habeo tam unanimem, qui sincera affectione pro vobis sollicitus sit.
[21] Omnes enim quæ sua sunt quærunt, non quæ sunt Jesu Christi. •
[22] Experimentum autem ejus cognoscite, quia sicut patri filius, mecum servivit in Evangelio.
[23] Hunc igitur spero me mittere ad vos, mox ut videro quæ circa me sunt.
[24] Confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito. •
[25] Necessarium autem existimavi Epaphroditum fratrem, et cooperatorem, et commilitonem meum, vestrum autem apostolum, et ministrum necessitatis meæ, mittere ad vos : •
[26] quoniam quidem omnes vos desiderabat : et mœstus erat, propterea quod audieratis illum infirmatum. •
[27] Nam et infirmatus est usque ad mortem : sed Deus misertus est ejus : non solum autem ejus, verum etiam et mei, ne tristitiam super tristitiam haberem.
[28] Festinantius ergo misi illum, ut viso eo iterum gaudeatis, et ego sine tristitia sim. •
[29] Excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino, et ejusmodi cum honore habetote ;
[30] quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit, tradens animam suam ut impleret id quod ex vobis deerat erga meum obsequium. •