Ezechielis, 19

[1] Et tu assume planctum super principes Israël : •

[2] et dices : Quare mater tua leæna inter leones cubavit ? in medio leunculorum enutrivit catulos suos ? •

[3] Et eduxit unum de leunculis suis, et leo factus est : et didicit capere prædam, hominemque comedere. •

[4] Et audierunt de eo gentes : et non absque vulneribus suis ceperunt eum, et adduxerunt eum in catenis in terram Ægypti. •

[5] Quæ cum vidisset quoniam infirmata est, et periit exspectatio ejus, tulit unum de leunculis suis ; leonem constituit eum. •

[6] Qui incedebat inter leones, et factus est leo : et didicit prædam capere, et homines devorare :

[7] didicit viduas facere, et civitates earum in desertum adducere : et desolata est terra et plenitudo ejus a voce rugitus illius.

[8] Et convenerunt adversus eum gentes undique de provinciis, et expanderunt super eum rete suum : in vulneribus earum captus est, •

[9] et miserunt eum in caveam : in catenis adduxerunt eum ad regem Babylonis, miseruntque eum in carcerem, ne audiretur vox ejus ultra super montes Israël.

[10] Mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata est : fructus ejus et frondes ejus creverunt ex aquis multis. •

[11] Et factæ sunt ei virgæ solidæ in sceptra dominantium, et exaltata est statura ejus inter frondes, et vidit altitudinem suam in multitudine palmitum suorum. •

[12] Et evulsa est in ira, in terramque projecta, et ventus urens siccavit fructum ejus : marcuerunt et arefactæ sunt virgæ roboris ejus : ignis comedit eam. •

[13] Et nunc transplantata est in desertum, in terra invia et sitienti. •

[14] Et egressus est ignis de virga ramorum ejus, qui fructum ejus comedit : et non fuit in ea virga fortis, sceptrum dominantium. Planctus est, et erit in planctum. •