Exodus, 30

[1] Facies quoque altare ad adolendum thymiama, de lignis setim, •

[2] habens cubitum longitudinis, et alterum latitudinis, id est, quadrangulum, et duos cubitos in altitudine. Cornua ex ipso procedent. •

[3] Vestiesque illud auro purissimo, tam craticulam ejus, quam parietes per circuitum, et cornua. Faciesque ei coronam aureolam per gyrum, •

[4] et duos annulos aureos sub corona per singula latera, ut mittantur in eos vectes, et altare portetur.

[5] Ipsos quoque vectes facies de lignis setim, et inaurabis.

[6] Ponesque altare contra velum, quod ante arcum pendet testimonii coram propitiatorio quo tegitur testimonium, ubi loquar tibi. •

[7] Et adolebit incensum super eo Aaron, suave fragrans, mane. Quando componet lucernas, incendet illud : •

[8] et quando collocabit eas ad vesperum, uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras.

[9] Non offeretis super eo thymiama compositionis alterius, nec oblationem, et victimam, nec libabitis libamina. •

[10] Et deprecabitur Aaron super cornua ejus semel per annum, in sanguine quod oblatum est pro peccato, et placabit super eo in generationibus vestris. Sanctum sanctorum erit Domino. •

[11] Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

[12] Quando tuleris summam filiorum Israël juxta numerum, dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino, et non erit plaga in eis, cum fuerint recensiti. •

[13] Hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen, dimidium sicli juxta mensuram templi (siclus viginti obolos habet) ; media pars sicli offeretur Domino. •

[14] Qui habetur in numero, a viginti annis et supra, dabit pretium.

[15] Dives non addet ad medium sicli, et pauper nihil minuet. •

[16] Susceptamque pecuniam, quæ collata est a filiis Israël, trades in usus tabernaculi testimonii, ut sit monimentum eorum coram Domino, et propitietur animabus eorum.

[17] Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

[18] Facies et labrum æneum cum basi sua ad lavandum : ponesque illud inter tabernaculum testimonii et altare. Et missa aqua, •

[19] lavabunt in ea Aaron et filii ejus manus suas ac pedes, •

[20] quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii, et quando accessuri sunt ad altare, ut offerant in eo thymiama Domino,

[21] ne forte moriantur ; legitimum sempiternum erit ipsi, et semini ejus per successiones.

[22] Locutusque est Dominus ad Moysen,

[23] dicens : Sume tibi aromata, primæ myrrhæ et electæ quingentos siclos, et cinnamomi medium, id est, ducentos quinquaginta siclos, calami similiter ducentos quinquaginta, •

[24] casiæ autem quingentos siclos, in pondere sanctuarii, olei de olivetis mensuram hin : •

[25] faciesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum opere unguentarii,

[26] et unges ex eo tabernaculum testimonii, et arcam testamenti,

[27] mensamque cum vasis suis, et candelabrum, et utensilia ejus, altaria thymiamatis,

[28] et holocausti, et universam supellectilem quæ ad cultum eorum pertinet.

[29] Sanctificabisque omnia, et erunt Sancta sanctorum ; qui tetigerit ea, sanctificabitur. •

[30] Aaron et filios ejus unges, sanctificabisque eos, ut sacerdotio fungantur mihi.

[31] Filiis quoque Israël dices : Hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras. •

[32] Caro hominis non ungetur ex eo, et juxta compositionem ejus non facietis aliud, quia sanctificatum est, et sanctum erit vobis. •

[33] Homo quicumque tale composuerit, et dederit ex eo alieno, exterminabitur de populo suo. •

[34] Dixitque Dominus ad Moysen : Sume tibi aromata, stacten et onycha, galbanum boni odoris, et thus lucidissimum ; æqualis ponderis erunt omnia : •

[35] faciesque thymiama compositum opere unguentarii, mistum diligenter, et purum, et sanctificatione dignissimum. •

[36] Cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis, pones ex eo coram tabernaculo testimonii, in quo loco apparebo tibi. Sanctum sanctorum erit vobis thymiama. •

[37] Talem compositionem non facietis in usus vestros, quia sanctum est Domino.

[38] Homo quicumque fecerit simile, ut odore illius perfruatur, peribit de populis suis. •