Canticum Canticorum, 6

[1] SPONSA. Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatum, ut pascatur in hortis, et lilia colligat. •

[2] Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi, qui pascitur inter lilia. •

[3] SPONSUS. Pulchra es, amica mea ; suavis, et decora sicut Jerusalem ; terribilis ut castrorum acies ordinata. •

[4] Averte oculos tuos a me, quia ipsi me avolare fecerunt. Capilli tui sicut grex caprarum quæ apparuerunt de Galaad. •

[5] Dentes tui sicut grex ovium quæ ascenderunt de lavacro : omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est in eis. •

[6] Sicut cortex mali punici, sic genæ tuæ, absque occultis tuis. •

[7] Sexaginta sunt reginæ, et octoginta concubinæ, et adolescentularum non est numerus. •

[8] Una est columba mea, perfecta mea, una est matris suæ, electa genetrici suæ. Viderunt eam filiæ, et beatissimam prædicaverunt ; reginæ et concubinæ, et laudaverunt eam. •

[9] Quæ est ista quæ progreditur quasi aurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol, terribilis ut castrorum acies ordinata ? •

[10] SPONSA. Descendi in hortum nucum, ut viderem poma convallium, et inspicerem si floruisset vinea, et germinassent mala punica. •

[11] Nescivi : anima mea conturbavit me, propter quadrigas Aminadab. •

[12] CHORUS. Revertere, revertere, Sulamitis ! revertere, revertere ut intueamur te. •