Amos, 7
[1] Hæc ostendit mihi Dominus Deus : et ecce fictor locustæ in principio germinantium serotini imbris, et ecce serotinus post tonsionem regis. •
[2] Et factum est, cum consummasset comedere herbam terræ, dixi : Domine Deus, propitius esto, obsecro ; quis suscitabit Jacob, quia parvulus est ? •
[3] Misertus est Dominus super hoc : Non erit, dixit Dominus. •
[4] Hæc ostendit mihi Dominus Deus : et ecce vocabat judicium ad ignem Dominus Deus ; et devoravit abyssum multam, et comedit simul partem. •
[5] Et dixi : Domine Deus, quiesce, obsecro ; quis suscitabit Jacob, quia parvulus est ?
[6] Misertus est Dominus super hoc : Sed et istud non erit, dixit Dominus. •
[7] Hæc ostendit mihi Dominus : et ecce Dominus stans super murum litum, et in manu ejus trulla cæmentarii. •
[8] Et dixit Dominus ad me : Quid tu vides, Amos ? Et dixi : Trullam cæmentarii. Et dixit Dominus : Ecce ego ponam trullam in medio populi mei Israël ; non adjiciam ultra superinducere eum. •
[9] Et demolientur excelsa idoli, et sanctificationes Israël desolabuntur, et consurgam super domum Jeroboam in gladio. •
[10] Et misit Amasias, sacerdos Bethel, ad Jeroboam, regem Israël, dicens : Rebellavit contra te Amos in medio domus Israël ; non poterit terra sustinere universos sermones ejus. •
[11] Hæc enim dicit Amos : In gladio morietur Jeroboam, et Israël captivus migrabit de terra sua. •
[12] Et dixit Amasias ad Amos : Qui vides, gradere : fuge in terram Juda, et comede ibi panem, et prophetabis ibi. •
[13] Et in Bethel non adjicies ultra ut prophetes, quia sanctificatio regis est, et domus regni est. •
[14] Responditque Amos, et dixit ad Amasiam : Non sum propheta, et non sum filius prophetæ : sed armentarius ego sum vellicans sycomoros. •
[15] Et tulit me Dominus cum sequerer gregem, et dixit Dominus ad me : Vade, propheta ad populum meum Israël. •
[16] Et nunc audi verbum Domini : Tu dicis : Non prophetabis super Israël, et non stillabis super domum idoli. •
[17] Propter hoc hæc dicit Dominus : Uxor tua in civitate fornicabitur, et filii tui et filiæ tuæ in gladio cadent, et humus tua funiculo metietur : et tu in terra polluta morieris, et Israël captivus migrabit de terra sua. •