Actus, 7

[1] Dixit autem princeps sacerdotum : Si hæc ita se habent ? •

[2] Qui ait : Viri fratres et patres, audite : Deus gloriæ apparuit patri nostro Abrahæ cum esset in Mesopotamia, prius quam moraretur in Charan, •

[3] et dixit ad illum : Exi de terra tua, et de cognatione tua, et veni in terram quam monstravero tibi. •

[4] Tunc exiit de terra Chaldæorum, et habitavit in Charan. Et inde, postquam mortuus est pater ejus, transtulit illum in terram istam, in qua nunc vos habitatis. •

[5] Et non dedit illi hæreditatem in ea, nec passum pedis : sed repromisit dare illi eam in possessionem, et semini ejus post ipsum, cum non haberet filium. •

[6] Locutus est autem ei Deus : Quia erit semen ejus accola in terra aliena, et servituti eos subjicient, et male tractabunt eos annis quadringentis : •

[7] et gentem cui servierint, judicabo ego, dixit Dominus : et post hæc exibunt, et servient mihi in loco isto. •

[8] Et dedit illi testamentum circumcisionis : et sic genuit Isaac, et circumcidit eum die octavo : et Isaac, Jacob : et Jacob, duodecim patriarchas. •

[9] Et patriarchæ æmulantes, Joseph vendiderunt in Ægyptum, et erat Deus cum eo : •

[10] et eripuit eum ex omnibus tribulationibus ejus : et dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu pharaonis regis Ægypti, et constituit eum præpositum super Ægyptum, et super omnem domum suam. •

[11] Venit autem fames in universam Ægyptum, et Chanaan, et tribulatio magna : et non inveniebant cibos patres nostri.

[12] Cum audisset autem Jacob esse frumentum in Ægypto, misit patres nostros primum : •

[13] et in secundo cognitus est Joseph a fratribus suis, et manifestatum est Pharaoni genus ejus. •

[14] Mittens autem Joseph accersivit Jacob patrem suum, et omnem cognationem suam in animabus septuaginta quinque.

[15] Et descendit Jacob in Ægyptum : et defunctus est ipse, et patres nostri. •

[16] Et translati sunt in Sichem, et positi sunt in sepulchro, quod emit Abraham pretio argenti a filiis Hemor filii Sichem. •

[17] Cum autem appropinquaret tempus promissionis, quam confessus erat Deus Abrahæ, crevit populus, et multiplicatus est in Ægypto, •

[18] quoadusque surrexit alius rex in Ægypto, qui non sciebat Joseph. •

[19] Hic circumveniens genus nostrum, afflixit patres nostros ut exponerent infantes suos, ne vivificarentur. •

[20] Eodem tempore natus est Moyses et fuit gratus Deo, qui nutritus est tribus mensibus in domo patris sui. •

[21] Exposito autem illo, sustulit eum filia Pharaonis, et nutrivit eum sibi in filium. •

[22] Et eruditus est Moyses omni sapientia Ægyptiorum, et erat potens in verbis, et in operibus suis. •

[23] Cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus, ascendit in cor ejus ut visitaret fratres suos filios Israël.

[24] Et cum vidisset quemdam injuriam patientem, vindicavit illum, et fecit ultionem ei qui injuriam sustinebat, percusso Ægyptio. •

[25] Existimabat autem intelligere fratres, quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis : at illi non intellexerunt. •

[26] Sequenti vero die apparuit illis litigantibus : et reconciliabat eos in pace, dicens : Viri, fratres estis, ut quid nocetis alterutrum ? •

[27] Qui autem injuriam faciebat proximo, repulit eum, dicens : Quis te constituit principem et judicem super nos ? •

[28] Numquid interficere me tu vis, quemadmodum interfecisti heri Ægyptium ?

[29] Fugit autem Moyses in verbo isto : et factus est advena in terra Madian, ubi generavit filios duos. •

[30] Et expletis annis quadraginta, apparuit illi in deserto montis Sina angelus in igne flammæ rubi. •

[31] Moyses autem videns, admiratus est visum. Et accedente illo ut consideraret, facta est ad eum vox Domini, dicens :

[32] Ego sum Deus patrum tuorum, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Jacob. Tremefactus autem Moyses, non audebat considerare.

[33] Dixit autem illi Dominus : Solve calceamentum pedum tuorum : locus enim in quo stas, terra sancta est. •

[34] Videns vidi afflictionem populi mei, qui est in Ægypto, et gemitum eorum audivi, et descendi liberare eos. Et nunc veni, et mittam te in Ægyptum. •

[35] Hunc Moysen, quem negaverunt, dicentes : Quis te constituit principem et judicem ? hunc Deus principem et redemptorem misit, cum manu angeli qui apparuit illi in rubo. •

[36] Hic eduxit illos faciens prodigia, et signa in terra Ægypti, et in rubro mari, et in deserto annis quadraginta. •

[37] Hic est Moyses, qui dixit filiis Israël : Prophetam suscitabit vobis Deus de fratribus vestris, tamquam me, ipsum audietis. •

[38] Hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo, qui loquebatur ei in monte Sina, et cum patribus nostris : qui accepit verba vitæ dare nobis. •

[39] Cui noluerunt obedire patres nostri : sed repulerunt, et aversi sunt cordibus suis in Ægyptum, •

[40] dicentes ad Aaron : Fac nobis deos, qui præcedant nos : Moyses enim hic, qui eduxit nos de terra Ægypti, nescimus quid factum sit ei. •

[41] Et vitulum fecerunt in diebus illis, et obtulerunt hostiam simulacro, et lætabantur in operibus manuum suarum.

[42] Convertit autem Deus, et tradidit eos servire militiæ cæli, sicut scriptum est in libro prophetarum : Numquid victimas et hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto, domus Israël ? •

[43] Et suscepistis tabernaculum Moloch, et sidus Dei vestri Rempham, figuras quas fecistis adorare eas et transferam vos trans Babylonem. •

[44] Tabernaculum testimonii fui cum patribus nostris in deserto, sicut disposuit illis Deus, loquens ad Moysen, ut faceret illud secundum formam quam viderat. •

[45] Quod et induxerunt, suscipientes patres nostri cum Jesu in possessionem gentium, quas expulit Deus a facie patrum nostrorum, usque in diebus David, •

[46] qui invenit gratiam ante Deum, et petiit ut inveniret tabernaculum Deo Jacob. •

[47] Salomon autem ædificavit illi domum. •

[48] Sed non Excelsus in manufactis habitat, sicut propheta dicit : •

[49] Cælum mihi sedes est : terra autem scabellum pedum meorum. Quam domum ædificabitis mihi, dicit Dominus ? aut quis locus requietionis meæ est ? •

[50] Nonne manus mea fecit hæc omnia ?

[51] Dura cervice, et incircumcisis cordibus, et auribus, vos semper Spiritui Sancto resistitis ; sicut patres vestri, ita et vos. •

[52] Quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri ? Et occiderunt eos qui prænuntiabant de adventu Justi, cujus vos nunc proditores et homicidæ fuistis :

[53] qui accepistis legem in dispositione angelorum, et non custodistis. •

[54] Audientes autem hæc dissecabantur cordibus suis, et stridebant dentibus in eum. •

[55] Cum autem esset plenus Spiritu Sancto, intendens in cælum, vidit gloriam Dei, et Jesum stantem a dextris Dei. Et ait : Ecce video cælos apertos, et Filium hominis stantem a dextris Dei. •

[56] Exclamantes autem voce magna continuerunt aures suas, et impetum fecerunt unanimiter in eum. •

[57] Et ejicientes eum extra civitatem lapidabant : et testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adolescentis qui vocabatur Saulus. •

[58] Et lapidabant Stephanum invocantem, et dicentem : Domine Jesu, suscipe spiritum meum. •

[59] Positis autem genibus, clamavit voce magna, dicens : Domine, ne statuas illis hoc peccatum. Et cum hoc dixisset, obdormivit in Domino. Saulus autem erat consentiens neci ejus.